Ο φαροφύλακας

[ 14 ] βγει σε καλό, γιατί, αν δεν είχε πάει εκεί, δεν θα είχε συναντήσει ποτέ τη Βίβιαν. Η γνωριμία με τη Βίβιαν αποτελούσε ένα σημείο καμπής, τόσο σε επαγγελματικό όσο και σε προσωπικό επίπεδο. Τον είχε τυλίξει με έναν τρόπο που καμία άλλη γυναίκα δεν το είχε κάνει νωρίτερα και το όραμα που υλοποιούσε τώρα ο Έρλινγκ ήταν δικό της. Δεν μπόρεσε να αντισταθεί στον πειρασμό και σήκωσε το ακουστικό να της τηλεφωνήσει. Ήταν η τέταρτη φορά σήμερα, αλ­ λά ο ήχος της φωνής της έκανε το κορμί του να μυρμηγκιάζει. Κρα­ τούσε την ανάσα του όσο την περίμενε να το σηκώσει. «Γεια σου, αγάπη μου» είπε όταν εκείνη απάντησε. «Απλώς πή­ ρα να δω τι κάνεις». «Έρλινγκ» έκανε εκείνη, με τον ιδιαίτερο τόνο φωνής που τον μετέτρεπε σε ερωτοχτυπημένο έφηβο. «Αισθάνομαι το ίδιο καλά όσο και πριν από μία ώρα, όταν ξανατηλεφώνησες». «Υπέροχα» είπε και χαμογέλασε χαζά εκείνος. «Απλώς ήθελα να βεβαιωθώ ότι είσαι καλά». «Το ξέρω και σ’αγαπώ γι’αυτό το ενδιαφέρον σου. Αλλά έχουμε πολλά ακόμα που πρέπει να τακτοποιήσουμε πριν από τα εγκαίνια – και δεν νομίζω να θέλεις να με αναγκάσεις να δουλεύω και τα βράδια, έτσι δεν είναι;» «Με τίποτα, καλή μου». Αποφάσισε να μην την ενοχλήσει ξανά με τηλεφωνήματα. Τα βράδια ήταν ιερά. «Πήγαινε εσύ να κάνεις τις δουλειές σου, θα κάνω κι εγώ το ίδιο εδώ». Της έστειλε κάνα δυο φιλιά από το ακουστικό πριν το βάλει στη θέση του. Ύστερα έγειρε πίσω στην πολυθρόνα του γραφείου,