Ο φαροφύλακας

[ 10 ] λε τις βαλίτσες από το πορτμπαγκάζ και τις τράβηξε όσο πιο γρήγο­ ρα μπορούσε προς το Μπαντχόλμεν, εκεί όπου ήταν δεμένο το σκάφος. Ανησυχούσε μήπως ξυπνήσει ο Σαμ, αλλά είχε κλειδώσει το αυτοκίνητο, ώστε να μη βγει έξω και πέσει στο νερό. Σήκωσε με κόπο τις βαλίτσες και τις έβαλε στο σκάφος, ξεκλείδωσε την κλει­ δαριά με την αλυσίδα, που απέτρεπε την κλοπή του σκάφους. Έπει­ τα επέστρεψε τρέχοντας στο αυτοκίνητο και διαπίστωσε ανακου­ φισμένη ότι ο Σαμ κοιμόταν το ίδιο ήρεμα. Τον σήκωσε, μαζί με το πάπλωμα, και τον πήγε στο σκάφος. Προσπάθησε να κοιτάζει πού πατούσε ανεβαίνοντας στο σκάφος, για να μη σκοντάψει πουθενά – και τα κατάφερε. Απίθωσε προσεκτικά τον Σαμ στο κατάστρωμα και γύρισε το κλειδί της μίζας. Ο κινητήρας έβηξε και πήρε μπρο­ στά με την πρώτη. Είχε περάσει πολύς καιρός από τότε που είχε χρησιμοποιήσει το σκάφος, αλλά ένιωθε ότι μπορούσε να το χειρι­ στεί. Βγήκε με την όπισθεν από τη μαρίνα κι έπειτα κατευθύνθηκε κανονικά έξω από το λιμάνι. Ο ήλιος έλαμπε, αλλά δεν είχε ακόμη αρχίσει να ζεσταίνει. Εκεί­ νη ένιωσε την ένταση να της φεύγει σιγά σιγά και τη φρίκη της νύ­ χτας να χαλαρώνει κάπως το άδραγμά της. Κοίταξε τον Σαμ. Κι αν αυτό που συνέβη τον είχε σημαδέψει για μια ζωή; Ένας πεντάχρο­ νος είναι ευάλωτος, ποιος να ξέρει τι μπορεί να είχε σπάσει μέσα του; Θα έκανε ό,τι περνούσε από το χέρι της για να τον γιατρέψει εντελώς. Θα έδιωχνε το κακό με φιλιά, όπως τότε που είχε πέσει από το ποδήλατο κι έγδαρε τα γόνατά του. Ήξερε πολύ καλά τηδιαδρομήπρος εκεί έξω. Ήξερε κάθε νησί και νησίδα. Είχε βάλει ρότα για το Βεντερεμπούντ και απομακρυνόταν όλο και περισσότερο κατά μήκος της ακτογραμμής. Τα κύματα είχαν αρχίσει να ψηλώνουν λίγο και κάθε κορφή τους έσκαζε στο κατά