Ο φαροφύλακας

[ 20 ] στροφικό ξεχείλισμα. Αλλά παρόλο που η Ερίκα καταλάβαινε, θα ήθελε να ήταν όλα πολύ διαφορετικά. ΗΆννα χρειαζόταν τον Νταν περισσότερο από ποτέ και ο Νταν χρειαζόταν την Άννα. Τώρα όμως, καθώς το μικρό φέρετρο κατέβαινε αργά στον τάφο, στέκο­ νταν σαν δυο ξένοι ο ένας δίπλα στον άλλο. Η Ερίκα άπλωσε το χέρι της και έπιασε τον ώμο της Άννας. Εκεί­ νη δεν τραβήχτηκε στο άγγιγμά της. Μ’ένα ατέλειωτο απόθεμα ενέργειας, η Νάταλι άρχισε να καθαρίζει και να πλένει. Ο αερισμός του χώρου είχε ωφελήσει, αλλά η μυρω­ διά της κλεισούρας ήταν ακόμη αισθητή στις κουρτίνες και στα κλι­ νοσκεπάσματα, γι’ αυτό τα πήρε και τα πέταξε όλα σ’ ένα μεγάλο καλάθι για τα άπλυτα, το οποίο είχε πάρει μαζί της στην αποβάθρα. Έχοντας μαζί της λίγο σαπούνι και την παλιά, αυλακωτή σανίδα της μπουγάδας, τον «τρίφτη», που υπήρχε στο σπίτι όλα τα χρόνια, ανασκουμπώθηκε και άρχισε τη σκληρή δουλειά του πλυσίματος στο χέρι. Έριχνε πού και πού καμιά ματιά στο σπίτι, για να σιγου­ ρευτεί ότι ο Σαμ δεν είχε ξυπνήσει και βγει τρέχοντας έξω. Αλλά ο Σαμ κοιμόταν ασυνήθιστα πολύ. Ίσως να ήταν κάποιου είδους αντί­ δραση λόγω του σοκ, και σε αυτή την περίπτωση καλό ήταν που ξεκουραζόταν τόσο πολύ. Ας τον αφήσω άλλη μια ώρα, σκέφτηκε, και μετά τον ξυπνάω για να φάει κάτι. Η Νάταλι συνειδητοποίησε ξαφνικά ότι μάλλον δεν θα υπήρ­ χαν και πολλά τρόφιμα. Άπλωσε όλη την μπουγάδα έξω από το σπίτι και μετά μπήκε μέσα, για να ρίξει μια ματιά στα ντουλάπια. Τα μόνα πράγματα που βρήκε ήταν μια κονσέρβα ντοματόσουπα και μια κονσέρβα με λουκανικάκια μπίρας. Δεν τόλμησε να κοιτάξει την ημερομηνία λήξης. Αλλά κάτι τέτοια τρόφιμα κρατούσαν μια