Ο φαροφύλακας

30 C A M I L L A L A C K B E R G μπορούσε να κάνει κάτι γι’ αυτό. Ο Μάτε ήταν το μοναχοπαί­ δι της, κι έπειτα από εκείνη τη μέρα του Δεκέμβρη που τον είχε γεννήσει, πριν από σαράντα χρόνια κοντά, ξυπνούσε συχνά πυκνά με το νυχτικό της μούσκεμα από τον ιδρώτα και το μυαλό της γεμάτο εφιάλτες για πράγματα απαίσια και φρικια­ στικά που του είχαν συμβεί. Τίποτα στη ζωή δεν ήταν σημα­ ντικότερο από το να είναι το παιδί της καλά. Πάντα έτσι το έβλεπε. Και ήξερε πως και ο Γκούναρ ένιωθε το ίδιο, επειδή κι εκείνος λάτρευε τον γιο του όσο κι εκείνη. Απλώς ο Γκούναρ μπορούσε να μπλοκάρει καλύτερα τις σκοτεινές σκέψεις που έφερνε μαζί της η αγάπη για ένα παιδί. Η ίδια γνώριζε καλά ότι μπορούσε να χάσει τα πάντα σ’ ένα δευτερόλεπτο. Όταν ο Μάτε ήταν μωρό, εκείνη ονειρευόταν πιθανές καρδιακές νόσους και ανάγκαζε τους γιατρούς να κάνουν λεπτομερείς εξετάσεις που αποδείκνυαν ότι ο γιος της ήταν απολύτως υγιής. Τον πρώτο χρόνο δεν κοιμόταν παρα­ πάνω από μία ώρα κάθε φορά, μια που ένιωθε την ανάγκη να σηκώνεται συνεχώς και να ελέγχει αν το παιδί ανάσαινε. Όταν μεγάλωσε, ακόμα και όταν έφτασε σε ηλικία σχολείου, του έκοβε το φαγητό του σε μικρά κομμάτια, για να μην του στα­ θεί στον λαιμό και πάθει ασφυξία. Ονειρευόταν επίσης αυτο­ κίνητα που έπεφταν πάνω στο τρυφερό του κορμάκι. Όταν εκείνος είχε μπει στην εφηβεία, τα όνειρά της έγιναν πολύ πιο απαίσια. Ότι έπεφτε σε κώμα από το πολύ ποτό, ότι οδηγούσε μεθυσμένος, ότι έμπλεκε σε καβγάδες. Μερικές φο­ ρές τιναζόταν με τέτοια δύναμη από το κρεβάτι, που ξυπνού­ σε και τον Γκούναρ. Οι πυρετώδεις εφιάλτες έρχονταν ο ένας μετά τον άλλο και στο τέλος την ανάγκαζαν να κάθεται ξύπνια και να περιμένει να γυρίσει ο Μάτε στο σπίτι, με το βλέμμα της καρφωμένο μια στον δρόμο έξω από το παράθυρο, μια στο τηλέφωνο. Η καρδιά της τρανταζόταν μέσα στο στέρνο της κάθε φορά που άκουγε κάποιον εκεί έξω να πλησιάζει.