Ο φαροφύλακας

18 C A M I L L A L A C K B E R G παιδιά στην κηδεία, αλλά η Ερίκα αποφάσισε τα μικρά να μείνουν στο σπίτι. Μόνο τα δύο μεγαλύτερα, οι κόρες του Νταν, η Μπελίντα και η Μάλιν, ήταν εκεί. Η Λίσεν, ο Άντριαν, η Έμ­ μα και η Μάγια έμειναν με τη μαμά του Πάτρικ, την Κριστίνα. Και τα δίδυμα, φυσικά. Η Ερίκα ανησυχούσε μήπως αυτό ήταν πάρα πολύ κουραστικό για την Κριστίνα, αλλά η πεθερά της την είχε βεβαιώσει, με απόλυτη ηρεμία, ότι θα μπορούσε κάλ­ λιστα να κρατήσει τα παιδιά για τις δύο ώρες που θα διαρ­ κούσε η κηδεία. Την πονούσε η ψυχή της βλέποντας το σχεδόν γυμνό κεφά­ λι της Άννας μπροστά της. Οι γιατροί τής είχαν ξυρίσει το κεφάλι, για να μπορέσουν να τρυπήσουν το κρανίο της και να ανακουφίσουν την πίεση στον εγκέφαλο που απειλούσε να αφήσει μόνιμες βλάβες, αν δεν λάβαιναν μέτρα. Τώρα είχε αρχίσει να φυτρώνει λίγο μαλλί εκεί, σαν χνούδι, αλλά ήταν πιο σκούρο από πριν. Σε αντίθεση με την Άννα και με τον οδηγό του άλλου αυ­ τοκινήτου, που είχε πεθάνει ακαριαία στη σύγκρουση, η Ερίκα είχε καταφέρει, ως εκ θαύματος, να γλιτώσει. Είχε υποστεί μια γερή εγκεφαλική διάσειση και είχε σπάσει κάνα δυο πλευρά. Τα δίδυμα γεννήθηκαν βέβαια πολύ μικρά με καισαρική, αλλά ήταν γερά και υγιέστατα και τα έφεραν από το μαιευτήριο στο σπίτι έπειτα από δύο μήνες. Η Ερίκα παραλίγο να ξεσπάσει σε κλάματα όταν μετακί­ νησε το βλέμμα της από το χνουδωτό κεφάλι της αδελφής της στο κατάλευκο φέρετρο. Εκτός από τις σοβαρές κρανιακές κακώσεις, η Άννα είχε κάταγμα και στη λεκάνη. Είχαν κάνει επειγόντως και σε αυτή καισαρική, αλλά τα τραύματα στο έμβρυο ήταν πολύ σοβαρά και οι γιατροί δεν τους έδωσαν πολλές ελπίδες. Στην πρώτη εβδομάδα της ζωής του, το μικρό αγόρι είχε σταματήσει να αναπνέει. Περίμεναν αρκετά για να κάνουν την κηδεία, επειδή η Άννα