Ο φαντομάς

O Φ Α Ν Τ Ο Μ Α Σ 21 τι συνέβαινε με τα πακέτα. Aλλά μπορούσε να μαντέψει: όταν ο κυβερνήτης ενός αεροσκάφους σε πτήση εσωτερικού, από το Όσλο στο Μπέργκεν ας πούμε, προσγειωνόταν στον τελικό του προορισμό, δεν υπήρχαν τελωνεία ούτε κανείς άλλος έλεγχος ασφαλείας. Ο πιλότος έπαιρνε λοιπόν μαζί του το βαλιτσάκι στο ξενοδοχείο όπου διανυκτέρευε το πλήρωμα, κι ένα πολύ διακριτικό χτύπημα στην πόρτα στη μέση της νύ- χτας έφτανε για ν’ αλλάξουν αμέσως χέρια τέσσερα κιλά ηρωίνη. Παρόλο που το νέο ναρκωτικό, η βιολίνη, είχε ρίξει κάπως τις τιμές της ηρωίνης· ακόμη πωλούνταν στον δρόμο για 250 κορόνες το 0,2 γραμμάριο – το λιγότερο. Πάνω από χίλιες κορόνες το γραμμάριο. Αν η ουσία –που ήταν ήδη αραιω­ μένη– αραιωνόταν ακόμα μια φορά, το εμπόρευμα έφτανε τα οκτώ εκατομμύρια κορόνες. Ο Σεργκέι ήξερε αριθμητική. Κα- ταλάβαινε λοιπόν ότι τον κακοπλήρωναν. Αλλά ήξερε ότι θα δικαιούνταν μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας από τη στιγμή που θα έκανε επιτέλους ό,τι ήταν αναγκαίο. Και με τον μισθό του, θα μπορούσε μέσα σε δυο χρόνια ν’ αγοράσει ένα σπίτι στο Ταγκίλ, να βρει ένα όμορφο κορίτσι από τη Σιβηρία να παντρευτεί· ίσως μάλιστα να έφερνε και τη μάνα και τον πα- τέρα του να μείνουν μαζί τους όταν θα γερνούσαν. Ο Σεργκέι Ιβάνοφ ένιωσε το τατουάζ να τον τρώει ανάμε- σα στις ωμοπλάτες του. Ήταν λες και το ίδιο του το δέρμα χαιρόταν για ό,τι θα επακολουθούσε.