Ο ερευνητής

9 1 Ό ταν ο Καλ βγαίνει από το σπίτι, τα κοράκια έχουν αρπά- ξει κάτι. Έξι είναι μαζεμένα στην πίσω αυλή, ανάμεσα στα ψηλά, μουσκεμένα χορτάρια και τα κίτρινα μπουμπουκια- σμένα αγριολούλουδα, ραμφίζοντας και χοροπηδώντας. Ό,τι κι αν είναι αυτό, πρόκειται για κάτι μικρό που ακόμη κινείται. Ο Καλ αφήνει κάτω τη σακούλα απορριμμάτων με την τα- πετσαρία. Σκέφτεται να φέρει το κυνηγετικό του μαχαίρι και να απαλλάξει το πλάσμα από την αγωνία του, τα κοράκια όμως ζουν εδώ πολύ περισσότερο από τον ίδιο. Θα ήταν αναίδεια από μεριάς του να εισβάλει στη ζωή τους και ν’ αρχίσει να χώνεται στις συνήθειές τους. Αντί γι’ αυτό λοιπόν, κάθεται στο γεμάτο βρύα σκαλοπάτι δίπλα στη σακούλα. Τα συμπαθεί τα κοράκια. Διάβασε κάπου ότι είναι τρομε- ρά έξυπνα· μπορούν να σε γνωρίσουν, μέχρι και δώρα να σου φέρνουν. Εδώ και τρεις μήνες προσπαθεί να τα καλοπιάσει αφήνοντας αποφάγια πάνω στο μεγάλο κούτσουρο στο τέρμα του κήπου. Τον παρακολουθούν από την πνιγμένη στους κισ- σούς βελανιδιά, όπου έχουν την αποικία τους, να πασχίζει να διασχίσει τα χορτάρια πάνω κάτω, και με το που θα βρεθεί σε ασφαλή απόσταση βουτάνε για να καβγαδίσουν και να σχολιάσουν κρώζοντας πάνω από τα αποφάγια. Παρ’ όλα αυτά, συνεχίζουν να τον κοιτάζουν με μισό μάτι, και αν προ- σπαθήσει να πλησιάσει, φεύγουν, επιστρέφουν στη βελανιδιά τους για να τον χλευάσουν και να του πετάξουν κλαράκια στο κεφάλι. Χτες το απόγευμα που βρισκόταν στο σαλόνι και