Ο ερευνητής

23 Ο Ε Ρ Ε Υ Ν Η Τ Η Σ είχε συμβεί στην περιοχή της κουζίνας –σαν κάποιος να σκόπευε να τη στρώσει με πλακάκι κι ύστερα άλλαξε γνώμη–, ενώ στο μπάνιο δεν καταβλήθηκε καμία προσπάθεια: είναι ένας μικρο- σκοπικός στενός χώρος στο πίσω μέρος του σπιτιού, με γύψι- νους τοίχους και ένα απομεινάρι πράσινου χαλιού να καλύπτει λίγο πολύ τα γυμνά σανίδια, σαν να είχε φτιαχτεί από εξωγήι­ νους που είχαν ακούσει για κάτι που λεγόταν μπάνιο χωρίς όμως να ξέρουν και τόσο καλά τις λεπτομέρειες. Ο Καλ, κοντά δυο μέτρα, χρειάζεται να στριμωχτεί στην μπανιέρα κυριολε- κτικά με τα γόνατα κάτω από το πιγούνι. Μόλις στρώσει τα πλακάκια, θα εγκαταστήσει μια ντουζιέρα, αλλά αυτό μπορεί να περιμένει. Θέλει να τελειώσει το βάψιμο όσο ο καιρός κρα- τάει, για να μπορεί να αφήνει το παράθυρο ανοιχτό. Ήδη κά- ποιες μέρες, μια δυο προς το παρόν, με τον ουρανό βαρύ και γκρίζο, το κρύο να ανεβαίνει από το έδαφος και τον άνεμο να φυσάει από εκατοντάδες χιλιόμετρα μακριά περνώντας μέσα από σπίτι του σαν να μην υπάρχει, του είχαν δώσει μια ιδέα πώς θα είναι ο χειμώνας. Καμία σχέση με τους χιονιάδες και τα μπιλοζίρια των χειμώνων του Σικάγο –το ξέρει αυτό από το ίντερνετ–, αλλά κάτι με δικό του μπαϊράκι, κάτι ατσαλένιο και ανυπότακτο, με μια ζόρικη πλευρά. Ο Καλ ρίχνει μια ματιά στη δουλειά της ημέρας καθώς τρώει. Σε κάποια σημεία, η ταπετσαρία έχει γίνει ένα με τον τοίχο, κάτι που κάνει αργή την όλη διαδικασία, ωστόσο έχει καταφέρει να ξεγυμνώσει περισσότερο από το μισό δωμάτιο · ο τοίχος γύρω από την ογκώδη αψίδα του τζακιού έχει ακόμη ένα φθαρμένο καφεκόκκινο χρώμα. Προς μεγάλη του έκπληξη, ένα κομμάτι του εαυτού του το απολαμβάνει έτσι το δωμάτιο. Δεν είναι καλλιτέχνης, αν ήταν όμως, θα έτεινε να το αφήσει έτσι για λίγο, να ζωγραφίσει μερικές εικόνες. Έχει φάει το μισό από το φαγητό του και ακόμη γυροφέρ- νει στο μυαλό του το ενδεχόμενο, όταν νιώθει και πάλι τον