Ο ερευνητής

20 T A N A F R E N C H μεγάλο αδιάβροχο μπουφάν, κι η βροχή δεν έχει καμιά σχέση με ό,τι είχε συνηθίσει, ένα απαλό ψιλόβροχο που μοιάζει να αιωρείται ακίνητο στην ατμόσφαιρα. Τις περισσότερες φορές δεν φοράει καν την κουκούλα του, για να το αισθάνεται στο πρόσωπό του. Επίσης, βλέπει και ακούει καλύτερα απ’ ό,τι είχε συνηθίσει: το περιστασιακό βέλασμα κάποιου προβάτου ή το μουγκανητό μιας αγελάδας ή κάποιος αγρότης που φω- νάζει, είναι σαν να έρχεται από χιλιόμετρα μακριά, πιο αδύ- ναμο και μαλακωμένο από την απόσταση. Πού και πού βλέπει κάποιον αγρότη να κάνει τις δουλειές του πέρα στα χωράφια ή να προχωράει αγκομαχώντας με το τρακτέρ του στο στενό μονοπάτι, έτσι που, όταν περνάει, ο Καλ αναγκάζεται να στρι- μωχτεί πάνω στον ακανόνιστο φράχτη υψώνοντας το χέρι σε χαιρετισμό. Έχει προσπεράσει χειροδύναμες γυναίκες που σέρνουν διάφορα βαριά πράγματα σε ακατάστατους στάβλους, ροδομάγουλα νήπια που τον κοιτάζουν επίμονα μέσα από πύλες γλείφοντας τα κάγκελα και αμολητά σκυλιά που τον γαβγίζουν ασταμάτητα. Υπάρχουν φορές που κάποιο πουλί περνάει με ορμή πάνω από το κεφάλι του ή κάποιος φασιανός πετάγεται από τη χαμηλή βλάστηση καθώς εκείνος πλησιάζει. Κάθε φορά επιστρέφει σπίτι νιώθοντας πως έκανε τη σωστή επιλογή που τα παράτησε όλα και ήρθε εδώ. Μεταξύ των περιπάτων του, καθώς δεν υπάρχει τίποτα που να τραβάει την προσοχή του, ο Καλ κάνει επισκευές στο σπίτι από το πρωί ως το βράδυ. Το πρώτο πράγμα που έκανε με το που έφτασε ήταν να απομακρύνει το παχύ στρώμα από ιστούς αράχνης, σκόνη και νεκρά ζουζούνια που δούλευαν υπομονετι- κά προκειμένου να γεμίσουν κάθε εκατοστό του σπιτιού. Στη συνέχεια έβαλε καινούργια τζάμια στα παράθυρα, αντικατέ- στησε τη λεκάνη της τουαλέτας και την μπανιέρα –και τα δύο ήταν σπασμένα σαν κάποιος να τους είχε επιτεθεί με βαριοπού- λα νιώθοντας βαθύτατο μίσος για τα υδραυλικά–, ώστε να στα-