Ο ερευνητής

18 T A N A F R E N C H μα, το έχωσε στον πάτο των σκουπιδιών και μπήκε μέσα να ετοιμάσει πρωινό. Το επόμενο πρωί, τίποτα· το μεθεπόμενο, τίποτα. Ίσως την τελευταία φορά το πλησίασε περισσότερο απ’ ό,τι νόμιζε και το τρόμαξε. Συνέχισε να κάνει τις δουλειές του κρατώντας το βλέμμα του στα παράθυρα και τους φράχτες. Σήμερα το πρωί, πατημασιές, στο χώμα κάτω από το πα- ράθυρο του σαλονιού. Αθλητικά, κρίνοντας από τα σχέδια της σόλας, ωστόσο τα ίχνη ήταν πολύ μπερδεμένα και το ένα πάνω στο άλλο για να μπορεί να ξεχωρίσει πόσο μεγάλα ή πόσο πολλά ήταν. Το τηγάνι έχει ζεσταθεί. Ο Καλ πετάει μέσα τέσσερις φέτες μπέικον, πιο κρεατένιο και πιο γευστικό από αυτό που είχε συνηθίσει, και μόλις το λίπος αρχίζει να τσιτσιρίζει, σπάει πάνω του δυο αυγά. Ψάχνει στο iPod, που βρίσκεται στο ξύ- λινο τραπέζι –παρατημένο από κάποιους προηγούμενους ιδιο­ κτήτες– όπου τρώει και τα γεύματά του, και βάζει κάτι από Τζόνι Κας, όχι πολύ δυνατά. Αυτή τη στιγμή η συλλογή επίπλων του Καλ περιλαμβάνει αυτό το τραπέζι, ένα παρατημένο ξύ- λινο γραφείο, δύο ετοιμόρροπες καρέκλες από φορμάικα και μια χοντρή πράσινη πολυθρόνα που ήταν έτοιμος να την πετά- ξει ο ξάδερφος του Μαρτ. Αν έχει κάνει κάτι που τσάντισε κάποιον, αυτό μάλλον είναι η αγορά αυτού του σπιτιού. Το διάλεξε από μια ιστοσελίδα, με κριτήριο ότι συνοδευόταν από ένα κομμάτι γης, είχε κοντά καλό ψαρότοπο, η στέγη φαινόταν γερή, και ήθελε να ελέγξει τα χαρτιά που ξεμύτιζαν από το παλιό γραφείο. Είχε περάσει πολύς καιρός από την τελευταία φορά που ο Καλ είχε επιθυ- μήσει και είχε επιδιώξει κάτι απερίσκεπτο, επομένως αυτός ήταν ένας ακόμα λόγος για να το κάνει πράξη. Το μεσιτικό γραφείο ζητούσε τριανταπέντε χιλιάρικα, ο Καλ πρόσφερε τριάντα, μετρητά. Μόνο που δεν του φίλησαν το χέρι.