Ο Δύτης

ΜΙΝΩΣ ΕΥΣΤΑΘΙΑΔΗΣ 14 να επουλωθεί. Ποτέ δεν έχει ξαναδεί τέτοιο πράγμα και τώρα κάτι τον τραβάει όλο και πιο κοντά. Ανίκανος να αντισταθεί, απλώνει τα δάχτυλα για να ψηλαφήσει. Ένα ανεξήγητο κενό, μια τρύπα. Πώς έχει ανοίξει έτσι το ανθρώπινο σώμα; Πρέπει να ειδοποιήσει κάποιον, αλλά άμα το επιχειρήσει, κινδυνεύει να μαθευτεί πως ψάρευε, και μάλιστα τη νύχτα. Τελικά φεύγει τρέχοντας. Εκείνη η πληγή κάτω από το στήθος, τα ορθάνοιχτα μάτια και η νεκρή ομορφιά θα τον κυνηγήσουν. Ίσως γιατί γνωρίζει την κοπέλα. Κάποτε ολόκληρη η πόλη ήταν περήφανη γι’ αυτή. Οι στρατιώτες μαζεύουν το πτώμα της δύο ώρες αργότερα. Λίγο μετά το ξημέρωμα ένας λιμενεργάτης το έχει βρει ξεβρασμένο στην παραλία. Σύμφωνα με ρητές εντολές οι ετοιμασίες γίνονται αστραπιαία. Στους γονείς επιτρέπεται να αντικρίσουν το πρόσωπο της κόρης τους μόνο για μια φευγαλέα στιγμή. Ορδές κόσμου ανηφορίζουν προς το νεκροταφείο το ίδιο απόγευμα. Κατά τη διάρκεια της τελετής ολόκληρο το σώμα παραμένει σταθερά καλυμμένο κάτω από το φέρετρο. Κάτι πάει να ψελλίσει ο πατέρας, ευτυχώς όμως κάποιος του φράζει έγκαιρα το στόμα. «Πνιγμός». Αν ψάξεις στα αρχεία της πόλης, σ’ αυτή τη λέξη θα σκοντάψεις. Είναι η επίσημη εκδοχή. Ποτέ δεν ασχολήθηκε ιατροδικαστής με την υπόθεση. Πώς θα μπορούσε άλλωστε; Μόνο δύο άτομα ήξεραν τι είχε συμβεί. Ο πρώτος τής

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=