Ο Δον Κιχώτης και ο δράκος

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1 16 «Ωστόσο» συνέχισε η Μεγάλη Μαγίστρα μετά από μία παύση, ενώ χάιδευε το εξώφυλλο ενός βιβλίου που βρισκόταν πάνω στο τραπέζι «κατάφερε να σώσει δύο από τα βιβλία». Καθώς ξεφύλλιζε τις σελίδες του βιβλίου, το φως των κεριών τρεμόπαιξε πάνω στις όμορφες εικόνες των σωματοφυλάκων που ξιφομαχούσαν. «Μπορεί να είναι παγίδα» προειδοποίησε ο Αδελφός Μεντόρο, με τις γροθιές του ακόμη σφιγμένες. «Μπορεί να είναι ο μοναδικός τρόπος να σώσουμε τις Αθάνατες Ιστορίες…» διαφώνησε ο σύντροφός του. «Όλοι συνειδητοποιούμε τους κινδύνους της μεθό- δου της. Οι ιστορίες θα μπορούσαν να καταστραφούν εις διπλούν εάν τα πράγματα παρεκτραπούν! Και κα- ραδοκούν κι άλλοι κίνδυνοι… άγνωστοι κίνδυνοι. Για το όνομα του Θωθ, χρησιμοποιεί παιδιά! Μπαμπίνι! » «Μόνο η φαντασία των παιδιών έχει τη δύναμη να διεισδύσει απόλυτα σε μια ιστορία». Τα λεπτά δάχτυλα του Αδελφού Σίλβεργουντ έδειξαν τα σκαλοπάτια που κατέβαιναν προς το εσωτερικό του συμπαγούς πέτρινου βιβλίου. Επικράτησε σιωπή και πάλι. Το ρυτιδιασμένο χέρι τηςΜεγάληςΜαγίστρας άνοι- ξε έναν από τους φακέλους και έσπασε το κόκκινο βου-