Ο δωδέκατος ιππότης

A L E X E N E F A R O L F O L L M U T H 14 τραυματισμό που έκοψε το νήμα των ονείρων του να γίνει επαγγελματίας. Φυσικά, είδε στους δύο γιους του την αντα- νάκλαση της δικής του δόξας, λαχταρώντας για μας το με- γαλείο που είχαν προβλέψει για τον ίδιο. Όταν όμως διέσχισα βολίδα ολόκληρο το γήπεδο, ούτε ο βασιλιάς Ορσίνο δεν μπόρεσε να φέρει αντίρρηση σ’ αυτό. Λένε πως κάθε σπουδαίος παίκτης του φούτμπολ έχει κά- ποιου είδους υπερφυσική δύναμη, και η δική μου –αυτό που με κάνει τον καλύτερο παίκτη στο γήπεδο– είναι πως, όταν δω έστω και μια… χαραμάδα ευκαιρίας, μπορώ να ξεφύγω από οποιονδήποτε προσπαθήσει να με σταματήσει. Έχω απόλυτη εμπιστοσύνη στον παλμό στο στήθος μου, στην ικανότητα των ποδιών μου · στη σιγουριά πως θα πα- λέψω να σηκωθώ, όσο άσχημα κι αν έχω πέσει. Οι περισσό- τεροι άνθρωποι δεν ξέρουν ποιος είναι ο σκοπός της ζωής τους ή γιατί υπάρχουν, ποιος είναι ο προορισμός τους – εγώ όμως ξέρω. Στην τελική, τα πράγματα είναι πολύ απλά. Σ’ αυτή την περίπτωση είναι μόλις τριάντα έξι μέτρα. Ώσπου να φτάσω στη γραμμή του τέρματος η μπάντα παίζει δυνατά το τραγούδι της ομάδας και ολόκληρη η πό- λη κάνει σαν τρελή στις κερκίδες. Από άποψη πρώτου παι- χνιδιού εντός έδρας, τους έχω προσφέρει σίγουρα καλό θέαμα και μου ανταποδίνουν με το συνηθισμένο σύνθημά τους –«Δούκα Ορσίνο!»–, κάτι ανάμεσα στο «βασιλιάς», που ήταν ο πατέρας μου, και στο «πρίγκιπας», που είναι ο αδελφός μου. Φέτος κανείς δε λέει αν θα νικήσουμε τους Διαπολιτεια­ κούς · λένε όταν.