Ο διάβολος μόνο ξέρει

Ο Δ Ι Α Β Ο Λ Ο Σ Μ Ο Ν Ο Ξ Ε Ρ Ε Ι 11 «Κανονικά δεν θα σε ενοχλούσα, Σιβόν, αλλά όταν μου είπαν το όνομα του θύματος…» Έτσι, τώρα η Κλαρκ βρισκόταν στο Vauxhall Astra της καθ’ οδόν προς το Βασιλικό Θεραπευτήριο. Το νοσοκομείο βρισκόταν στο νότιο άκρο της πόλης, τέτοια ώρα υπήρχαν πολλές κενές θέσεις στο πάρκινγκ. Έδειξε την αστυνομική της ταυτότητα στο γραφείο των Επειγόντων και της υπέδειξαν πού να πάει. Προ­ σπερνούσε τον έναν χώρο εξέτασης μετά τον άλλον και, όποτε τα παραβάν ήταν κλειστά, έχωνε το κεφάλι της μέσα για να ελέγξει. Μια ηλικιωμένη γυναίκα με σχεδόν ημιδιαφανές δέρμα της χάρισε το πιο λαμπρό της χαμόγελο από ένα φορείο. Κι άλλα ελπιδοφόρα βλέμματα – από ασθενείς και τους συγγενείς τους. Δύο νοσηλευτές καθησύχαζαν έναν μεθυσμένο νεαρό, από το κεφάλι του οποίου έσταζε ακόμη αίμα. Μια μεσήλικη έκανε εμετό μέσα σε ένα χαρτονένιο μπολ. Μια έφηβη βογκούσε χα­ μηλόφωνα ανά τακτά χρονικά διαστήματα με τα γόνατα μαζε­ μένα στο στήθος της. Πρώτα αναγνώρισε τη μητέρα του. Η Γκέιλ ΜακΚι ήταν σκυμμένη πάνω από το φορείο του γιου της, χαϊδεύοντας τα μαλλιά και το μέτωπό του. Τα κλειστά μάτια του Ντάριλ Κρί­ στι ήταν πρησμένα και μελανιασμένα, όπως κι η μύτη του, με ξεραμένο αίμα γύρω από τα ρουθούνια. Φορούσε ένα κολάρο στον αυχένα με επιπλέον υποστήριξη γύρω από τον λαιμό. Ήταν ντυμένος με κοστούμι, το πουκάμισό του ξεκούμπωτο μέχρι τη μέση. Είχε μώλωπες στο στέρνο και στο στομάχι αλ­ λά ανέπνεε. Επιπλέον ήταν συνδεδεμένος με ένα μηχάνημα που κατέγραφε τις ζωτικές του ενδείξεις. Η Γκέιλ ΜακΚι στράφηκε προς τη νεοφερμένη. Φορούσε πάρα πολύ μέικαπ και τα δάκρυά της είχαν χαράξει γραμμές στο πρόσωπό της. Τα βαμμένα ξανθά μαλλιά της ήταν μαζε­ μένα σε κότσο στην κορυφή του κεφαλιού της. Και στους δυο καρπούς της κουδούνιζαν κοσμήματα. «Σε ξέρω εσένα» δήλωσε. «Είσαι αστυνομικός». «Λυπήθηκα όταν έμαθα για τον γιο σας» είπε η Κλαρκ,