Ο διάβολος μόνο ξέρει

I A N R A N K I N 24 «Έτσι λες;» «Απλές υποθέσεις κάνω…» είπε η Κλαρκ. «Έκανες τον κόπο να ρωτήσεις τον Ντάριλ;» «Τον έχουν φλομώσει στα ηρεμιστικά και στα παυσίπονα και θα τον κρατήσουν μέσα όλο το βράδυ». «Δεν υπάρχουν μάρτυρες;» «Σε λίγες ώρες θα ξέρουμε περισσότερα». Ο Ρέμπους πίεσε με το ένα δάχτυλο το τζάμι. «Θέλεις να θίξω το ζήτημα στον Μπιγκ Τζερ;» «Καλύτερα να το κρατήσουμε εντός αστυνομίας, δεν νομί­ ζεις;» «Άουτς. Μιας και το ανέφερες, ακόμη δεν μιλάς στον Μάλ­ κολμ;» «Τι λέει αυτός;» «Όχι πολλά, έχω όμως την αίσθηση ότι η προαγωγή του στο Γκάρτκος σε φούντωσε». «Ε, τότε η φοβερή διαίσθησή σου σε απογοήτευσε για μια φορά». «Πάσο. Αλλά αν όντως θέλεις να μιλήσω στον Κάφερτι, θα πρέπει απλώς να το πεις». «Ευχαριστώ». Την άκουσε να βγάζει έναν αναστεναγμό. «Παρεμπιπτόντως, πώς πάνε τα πράγματα;» ρώτησε. «Με τα μούτρα στη δουλειά ως συνήθως». «Ποια δουλειά ακριβώς;» «Όλα αυτά τα χόμπι που αρχίζουν όλοι όταν βγαίνουν στη σύνταξη. Για την ακρίβεια, ίσως εσύ θα μπορούσες να με βοη­ θήσεις μ’ αυτό». «Α, ναι;» Γύρισε την πλάτη στο παράθυρο. Ο Μπρίλο καθόταν πίσω του, περίμενε άλλο ένα χάδι. Ο Ρέμπους, αντί αυτού, του χα­ μογέλασε και του έκλεισε το μάτι. «Έχεις πρόσβαση στα αρχεία των ανεξιχνίαστων υποθέσεων;» τη ρώτησε τελικά.