Ο διάβολος μόνο ξέρει

I A N R A N K I N 22 Συστήματος Υγείας. Ήταν από τη Σιβόν Κλαρκ. Μισόκλεισε τα μάτια του ελαφρώς καθώς το διάβαζε: « Τίποτα πάρε δώ- σε με τον Κάφερτι τελευταία; ». Η Κουάντ είχε αποφασίσει να μην του ξαναμιλήσει, αρκέ­ στηκε στο να φυσάει το τσάι της πίνοντας μικρές γουλιές. «Πρέπει να απαντήσω σ’ αυτό» μουρμούρισε ο Ρέμπους. «Είναι από τη Σιβόν». Κατευθύνθηκε προς το σκοτεινό καθιστικό. Ένα μισοάδειο μπουκάλι κρασί πάνω στο τραπεζάκι. Μια λάμψη από το ηχο­ σύστημα του υπενθύμισε ότι δεν το είχε κλείσει. Ο τελευταίος δίσκος που έπαιζε: το Solid Air του Τζον Μάρτιν. Ένιωθε σαν να περπατούσε μέσα απ’ αυτόν ακριβώς τον συμπαγή αέρα καθώς νυχοπατούσε κατά μήκος του χαλιού μέχρι το παράθυ­ ρο. Τι περίμενε η Ντεμπ να της πει; Υπάρχει κάτι σαν σκιά στον πνεύμονά μου, κι έτσι τώρα έχουμε να κάνουμε με τρο­ μακτικές λέξεις όπως «τομογραφία» και «βιοψία»; Δεν ήθελε ούτε να το σκέφτεται, πόσο μάλλον να το πει φωναχτά. Μια ολόκληρη ζωή με το τσιγάρο τελικά είχε κάνει τη ζημιά της μια και καλή. Ένας βήχας που δεν έλεγε να υποχωρήσει· αιμοπτύ­ σεις στον νιπτήρα· συνταγογραφημένες εισπνοές, συνταγογρα­ φημένος νεφελοποιητής· ΧΑΠ… Καρκίνος του πνεύμονα. Δεν υπήρχε περίπτωση να επιτρέψει σ’ αυτό το κακό αγό­ ρι να εισχωρήσει στο νοερό του λεξιλόγιο. Όχι, όχι, όχι. Κράτα το μυαλό σου δραστήριο, στρέψε την προσοχή σου αλλού, μη σκέφτεσαι όλα εκείνα τα ωραία τσιγάρα που κάπνισες σε αυτό ακριβώς το σημείο, πολλά μες στη μέση της νύχτας, συ­ νοδεία ενός βινυλίου του Τζον Μάρτιν να παίζει χαμηλόφωνα. Αντ’ αυτού περίμενε να απαντήσει η Κλαρκ, κοιτάζοντας πέ­ ρα από το αόριστο είδωλό του τα παράθυρα στην άλλη πλευ­ ρά του δρόμου, όλα με τις κουρτίνες τραβηγμένες, λουσμένα στο σκοτάδι. Στο πεζοδρόμιο από κάτω δεν υπήρχε ψυχή, δεν περνούσαν ούτε ταξί ούτε αυτοκίνητα, κανένα σημάδι στον ουρανό από πάνω δεν πρόδιδε τη μέρα που θα ξημέρωνε.