Ο διάβολος μόνο ξέρει

Ο Δ Ι Α Β Ο Λ Ο Σ Μ Ο Ν Ο Ξ Ε Ρ Ε Ι 21 πόδι του Ρέμπους, μέχρι που εκείνος έσκυψε για να του προ­ σφέρει ένα καθησυχαστικό χάδι. «Εντάξει, αγόρι μου, όλα καλά». Σηκώθηκε όρθιος, έσβησε το φως και περίμενε μέχρι ο σκύλος να τον ακολουθήσει έξω από το δωμάτιο πριν κλείσει την πόρτα. Το νερό είχε βράσει και η Κουάντ το άδειαζε μέσα σε μια κούπα. «Θες ένα;» «Καλύτερα όχι» απάντησε ο Ρέμπους. «Το μόνο που θα γίνει είναι να σηκωθώ για κατούρημα σε καμιά ώρα». «Μέχρι τότε θα έχω φύγει, με περιμένει ένα γεμάτο πρωι­ νό» είπε εκείνη κι έγνεψε προς τον πάγκο όπου φόρτιζε το κινητό του: «Έχει ώρα που δονείται». «Ναι, ε;» Σήκωσε το τηλέφωνο και κοίταξε την οθόνη. «Κατά λάθος είδα ότι το πρώτο μήνυμα είναι μια υπενθύ­ μιση από το Θεραπευτήριο». «Όντως». «Θα κάνεις κι άλλες εξετάσεις;» «Έτσι φαίνεται». Κράτησε το βλέμμα του στην οθόνη, αποφεύγοντας τη μα­ τιά της. «Τζον…» «Δεν είναι τίποτα, Ντεμπ. Όπως το είπες – κι άλλες εξετά­ σεις». «Εξετάσεις για τι πράγμα, όμως;» «Δεν θα ξέρω μέχρι να πάω εκεί». «Δεν σκόπευες να μου το πεις, σωστά;» «Τι να σου πω; Έχω βρογχίτιδα, θυμάσαι;» Προσποιήθηκε ότι έβηχε, χτυπώντας με τη γροθιά το στήθος του. «Απλώς θέλουν να κάνω μερικές εξετάσεις ακόμα». Αφού πέρασε τον κωδικό του, είδε ότι είχε λάβει κι ένα άλλο μήνυμα, κάτω ακριβώς από την ειδοποίηση του Εθνικού