Ο διάβολος μόνο ξέρει

Ο Δ Ι Α Β Ο Λ Ο Σ Μ Ο Ν Ο Ξ Ε Ρ Ε Ι 13 Η γιατρός σταμάτησε στρέφοντας το βλέμμα στην Κλαρκ. «Δίωξη» εξήγησε εκείνη. «Δεν είναι άμεση προτεραιότητά μας» είπε η γιατρός, γνέ­ φοντας στον συνάδελφό της να τραβήξει το παραβάν, αφήνο­ ντας την Κλαρκ απέξω. Η Κλαρκ έμεινε εκεί για λίγο προσπαθώντας ν’ ακούσει, αλλά τα βογκητά και τα κλάματα γύρω παραήταν πολλά. Με έναν αναστεναγμό αποσύρθηκε στην αίθουσα αναμονής. Δύο ένστολοι έπαιρναν στοιχεία από τους τραυματιοφορείς. Η Κλαρκ έδειξε την αστυνομική της ταυτότητα και βεβαιώθηκε ότι συζητούσαν για τον Κρίστι. «Βρισκόταν πεσμένος στο έδαφος από την πλευρά του οδηγού, ανάμεσα στο Range Rover και στον τοίχο» άρχισε να εξηγεί ο ένας ένστολος. «Το αμάξι ήταν κλειδωμένο και στο χέρι του κρατούσε ακόμη το μπρελόκ με το κλειδί του αυτο­ κινήτου. Οι πύλες είναι ηλεκτρικές και τις είχε, προφανώς, κλείσει αφού πέρασε με το αμάξι». «Για πού ακριβώς μιλάμε;» διέκοψε η Κλαρκ. «Για το Ινβερλίθ Πλέις. Βλέπει στο Ινβερλίθ Παρκ, δίπλα ακριβώς στους Βοτανικούς Κήπους. Μονοκατοικία». «Γείτονες;» «Δεν τους έχουμε μιλήσει ακόμη. Η μητέρα του ανέφερε το περιστατικό. Δεν πρέπει να βρισκόταν εκεί παραπάνω από λίγα λεπτά…» «Εκείνη κάλεσε την αστυνομία;» Ο αστυφύλακας κούνησε αρνητικά το κεφάλι του. «Εμάς κάλεσε» απάντησε ο τραυματιοφορέας. Φορούσε μια πράσινη στολή και έδειχνε εξουθενωμένος, όπως και η συνάδελφός του. «Μόλις τον αντικρίσαμε, ειδοποιήσαμε τους δικούς σας» πρόσθεσε. «Δύσκολη μέρα;» ρώτησε η Κλαρκ, παρακολουθώντας τον καθώς έτριβε τα μάτια του. «Όχι περισσότερο απ’ ό,τι συνήθως».