Ο διάβολος μόνο ξέρει

I A N R A N K I N 12 πλησιάζοντας λίγο περισσότερο. «Είναι καλά, παρ’ όλα αυ­ τά;» «Κοίτα τον!» είπε κι ο τόνος της φωνής της υψώθηκε. «Κοί­ τα τι του κάνανε τα καθάρματα! Πρώτα η Ανέτ και τώρα αυτό…» Η Ανέτ. Ήταν ακόμη παιδί όταν είχε δολοφονηθεί, ο δολο­ φόνος της συνελήφθη και φυλακίστηκε, αν και δεν πέρασε καιρός μέχρι που δολοφονήθηκε κι αυτός, τον μαχαίρωσε στην καρδιά ένας κρατούμενος, τον οποίο –κατά πάσα πιθανότητα– είχε βάλει ο αδερφός της Ανέτ, ο Ντάριλ. «Γνωρίζετε τι συνέβη;» ρώτησε η Κλαρκ. «Κείτονταν στο δρομάκι μας. Άκουσα το αυτοκίνητο, ανα­ ρωτήθηκα γιατί καθυστερούσε τόσο πολύ. Τα φώτα ασφαλείας άναψαν κι έπειτα έσβησαν πάλι και εκείνος δεν φαινόταν πουθενά, το βραδινό του τον περίμενε στον φούρνο». «Εσείς τον βρήκατε;» «Στο έδαφος, πλάι στο αμάξι του. Πρέπει να του την έπε­ σαν τη στιγμή που βγήκε έξω». «Εσείς δεν είδατε τίποτα;» Η μητέρα του Κρίστι κουνούσε αργά το κεφάλι της προση­ λωμένη στον γιο της. «Οι γιατροί τι λένε;» ρώτησε η Κλαρκ. «Περιμένουμε να μάθουμε». «Ο Ντάριλ δεν ανέκτησε καθόλου τις αισθήσεις του; Δεν ήταν σε θέση να μιλήσει;» «Τι χρειάζεται να μάθεις απ’ αυτόν; Κι οι δυο μας ξέρου­ με ότι είναι δουλειά του Κάφερτι». «Καλύτερα να μη βγάζουμε βιαστικά συμπεράσματα». Η Γκέιλ ΜακΚι ξεφύσηξε κοροϊδευτικά και ίσιωσε το κορ­ μί της καθώς δυο λευκές ποδιές που ανήκαν σε έναν γιατρό και μία γιατρό πέρασαν δίπλα από την Κλαρκ. «Θα συστήσω να γίνει τομογραφία, καθώς και μια ακτινο­ γραφία θώρακος. Απ’ όσο μπορούμε να πούμε, το άνω ήμισυ του κορμού υπέστη το μεγαλύτερο πλήγμα από τον ξυλοδαρμό».