Ο διάβολος και τα σκοτεινά νερά

S T U A R T T U R T O N 20 επιθυμεί να οδηγηθεί ο κύριος Πιπς στο κελί του στο Σάαρνταμ προτού…» «Ακούστε με!» φώναξε με ραγισμένη φωνή κάποιος από πάνω τους. Και οι τρεις σήκωσαν τα κεφάλια τους, κόντρα στον ήλιο, μισοκλείνοντας τα μάτια για να δουν από πού ήρθε η φωνή. Μια φιγούρα με γκρίζα κουρέλια στεκόταν πάνω σε μια ντάνα κιβώτια. Τα χέρια και το πρόσωπο αυτού του ανθρώπου ήταν τυλιγμένα με ματωμένους επιδέσμους που άφηναν ένα στενό άνοιγμα για τα μάτια. «Λεπρός» μουρμούρισε με σιχασιά ο Ντρεχτ. Ο Άρεντ έκανε ενστικτωδώς ένα βήμα πίσω. Είχε μάθει από μικρός να φοβάται αυτούς τους σακατεμένους ανθρώπους, που η παρουσία τους και μόνο ήταν αρκετή για να ρημάξει ένα ολό­ κληρο χωριό. Ένα και μόνο βήξιμό τους, ακόμα και το απειροε­ λάχιστο άγγιγμα, ισοδυναμούσαν με έναν αργό, φριχτό θάνατο. «Σκοτώστε το μίασμα και κάψτε το» διέταξε ο γενικός κυ­ βερνήτης από την κεφαλή της πομπής. «Απαγορεύονται οι λε­ προί στην πόλη». Ακολούθησε αναταραχή, καθώς οι σωματοφύλακες κοίτα­ ζαν αμήχανα ο ένας τον άλλον. Ο λεπρός ήταν πολύ ψηλά για τις λόγχες τους, τα μουσκέτα τους είχαν ήδη φορτωθεί στο Σάαρνταμ και κανείς τους δεν είχε τόξο. Ο λεπρός, δείχνοντας να αδιαφορεί για τον πανικό, κάρφω­ σε με το βλέμμα του, τον έναν μετά τον άλλον, όλους όσοι είχαν μαζευτεί μπροστά από το ψηλό του βάθρο. «Ο αφέντης μου» –το περιπλανώμενο βλέμμα του στυλώθη­ κε πάνω στον Άρεντ, κάνοντας την καρδιά του μισθοφόρου να σφιχτεί– «βρίσκεται στο Σάαρνταμ. Είναι ο άρχοντας όλων των απόκρυφων πραγμάτων, όλων των σκοτεινών και απεγνωσμέ­ νων πραγμάτων. Και, όπως ορίζουν οι αρχαίοι νόμοι, σας προει