Ο βάλτος των χαμένων ψυχών

17 Τρεις εβδομάδες νωρίτερα Γ κουπ, γκουπ, γκουπ. Η Ναταλί ξύπνησε. Πίεσε με τα δάχτυλα τους κροτάφους της για να κάνει τους ήχους να σταματήσουν. Γκουπ, γκουπ, γκουπ. Γκουπ, γκουπ, γκουπ. Μια ματιά που έριξε στο ξυπνητήρι επιβεβαίωσε ότι είχε δύο ώρες ακόμη μέχρι την ώρα που έπρεπε να σηκωθεί. Μία από τα ίδια, με άλλα λόγια. Δεν υπήρχε λόγος να προσπαθήσει να ξανα­ κοιμηθεί. Ποτέ δεν υπήρχε λόγος. Ανασηκώθηκε, κάθισε στην άκρη του κρεβατιού και άρχισε να σκέφτεται αν υπήρχε κάτι ακόμα που έπρεπε να κάνει. Όχι. Το διαμέρισμα ήταν καθαρό και τα περισσότερα πράγματά της είχαν μεταφερθεί. Όσες βαλίτσες δεν ήταν στο αυτοκίνητο περίμεναν πακεταρισμένες στο χολ. Όλα ήταν έτοιμα. Έκανε ντους και έφαγε πρωινό στα όρθια, προσπαθώντας να μην αφήσει πολλά ίχνη πίσω της. Έγραψε ένα σημείωμα στο άτο­ μο που θα έμενε στο διαμέρισμα όσον καιρό αυτή θα έλειπε και το άφησε πάνω στο τραπέζι της κουζίνας. Άφησα μερικά φαγώσιμα στο ψυγείο, ίσως σου χρειαστούν. Ο αριθμός λογαριασμού για το ενοίκιο υπάρχει στο μέιλ που σου έστειλα χτες. Ελπίζω να σου αρέσει εδώ. Χαιρετισμούς, Ναταλί ***