Ο βάλτος των χαμένων ψυχών

S U S A N N E J A N S S O N 24 κορμούς των τοίχων. Έκανε πραγματικό κρύο μέσα, αλλά ήταν πολύ καθαρά. Σε μια από τις γωνίες είχαν στήσει, ακουμπισμένο στον τοίχο, έναν μεγάλο καθρέφτη. Η Ναταλί κάθισε σταυροπόδι στο πάτω­ μα και κοίταξε προσεκτικά το πρόσωπό της. Δεν σταματούσε να την εκπλήσσει το γεγονός ότι πάντα φαινόταν πολύ καλύτερα απ’ όσο αισθανόταν. Τα σκουρόξανθα μαλλιά της, τα οποία έκοβε λίγο μία φορά τον χρόνο, τα διατηρούσε εδώ και οχτώ χρόνια στο στιλ που της είχε προτείνει ένας φημισμένος κομμωτής πριν από μια φωτογράφιση μόδας: ένα παζ με απλές και απαλές γραμμές, ούτε κοντό ούτε μακρύ, εύκολο στην περιποίηση. Όταν ήταν δεκαοχτώ, την είχαν «ανακαλύψει» έξω από έναν κινηματογράφο και της είχαν προτείνει συμβόλαιο για να εργα­ στεί ως μοντέλο, παρά το γεγονός ότι δεν ήταν ιδιαίτερα ψηλή – μια καλοσυνάτη πράξη για την οποία, προφανώς, θα έπρεπε να νιώ­ θει απείρως ευγνώμων. Μόλις είχε τελειώσει το λύκειο και έλπιζε να βρει καμιά δουλί­ τσα για να κερδίσει λίγα εύκολα χρήματα, όμως δεν μπόρεσε να τα βγάλει πέρα με την ένταση που επικρατούσε στον χώρο. Δεν άντεχε το σπρέι των μαλλιών, που της έτσουζε τη μύτη, το πομπόν πουδραρίσματος πάνω στο πρόσωπό της και τις φωνές μπροστά στην κάμερα, τις τραχιές προσταγές που στόχο είχαν να αποσπά­ σουν από εκείνη κάτι εξαιρετικό, το οποίο ποτέ της δεν κατάλαβε τι ακριβώς έπρεπε να είναι. Δύο μήνες αργότερα είχε μπουχτίσει. Η κόμμωση ήταν το μοναδικό στοιχείο που είχε κρατήσει από εκείνη την παρένθεση στη ζωή της. Απαιτώντας ελάχιστη φροντί­ δα, συνέβαλλε στην ελκυστική της εμφάνιση, την οποία συντηρού­ σε για καθαρά πρακτικούς λόγους: Ικανοποιούσε τον κόσμο γύρω της και τον κρατούσε απασχολημένο με τα όσα συνέβαιναν στην επιφάνεια. ***