Ο βάλτος των χαμένων ψυχών

S U S A N N E J A N S S O N 22 «Α, αποδώ η μαγείρισσα και οικονόμος μας, η Γελένα, που κάνει τον καλύτερο καπνιστό κορήγωνο σε τούτη τη μεριά της λίμνης Βένερν – το λέω για την περίπτωση που θα ήθελες να φας εδώ πάνω σ’ εμάς κάποια φορά». Η Γελένα ήταν χλωμή κι αδύνατη, απέχοντας παρασάγγας από την κλισέ εικόνα της παχουλής μαγείρισσας. «Κι αποδώ ο Άλεξ, ο άνθρωπος για όλες τις δουλειές του ξε­ νώνα» συνέχισε η Αγκνιέτα όταν εμφανίστηκε στην πόρτα ένας ψηλός και μυώδης άντρας. «Αυτόν πιάνεις αν κάτι χρειάζεται επιδιόρθωση». Ο Άλεξ σταμάτησε με το βλέμμα καρφωμένο κάπου ψηλά στους πολυέλαιους και έγνεψε βιαστικά. Έπειτα εξαφανίστηκε στα πίσω δωμάτια. «Εμένα και τον Γκούσταβ μπορείς να μας βρίσκεις τις καθη­ μερινές από τις εννιά το πρωί μέχρι τις τέσσερις το απόγευμα, αν έχεις κάτι να μας ρωτήσεις. Συνήθως είμαστε στο γραφείο εδώ δίπλα, αν δεν έχουμε σκαρφαλώσει σε καμιά σκάλα για να βά­ ψουμε την πόρτα κάποιου αχυρώνα ή δεν φτιάχνουμε κάνα χα­ λασμένο τρακτέρ ή κάτι παρόμοιο. Τις υπόλοιπες ώρες το πιθα­ νότερο είναι να μας βρεις στην ανατολική πτέρυγα του αρχοντι­ κού, όπου και μένουμε. Μη διστάσεις να μας ενοχλήσεις και εκτός ωρών γραφείου». Έκανε μια παύση και μετά συνέχισε: «Αυτά είναι, υποθέτω, τα σημαντικότερα που είχα να σου πω. Δεν έχει πολλή κίνηση αυτόν τον καιρό, είμαστε εκτός σεζόν. Αν επιτρέ­ πεται, εσύ είσαι εδώ για κάποια συγκεκριμένη δουλειά;» «Ναι, για τη διδακτορική μου διατριβή. Το θέμα της είναι οι τρόποι με τους οποίους η υπερθέρμανση του πλανήτη επηρεάζει τη διαδικασία της αποσύνθεσης στους βαλτότοπους. Είμαι βιο­ λόγος». «Κατάλαβα...» Η Αγκνιέτα χαμογέλασε και έδειξε προς το παράθυρο. «Έχεις έρθει εδώ για τον βάλτο. Ενδιαφέρον».