Ο άχρηστος Δημήτρης

14 ΓΙΩΡΓΟΣ ΣΥΜΠΑΡΔΗΣ Λάκης έσπευσε, όλος καμάρι, να δώσει την περίληψη ενός βιογραφικού που έδενε αρμονικά με την εμφάνιση: Ο Δη- μήτρης είναι από την Καβάλα κι είναι παιδί μορφωμένο. Έδωσε εξετάσεις στη Νομική κι επειδή δεν πέρασε, γρά- φτηκε σε μία Δραματική Σχολή για να πάρει αναβολή από τον στρατό και δούλεψε τρία χρόνια στην ταβέρνα ενός θείου του, στα Πατήσια. Υπηρέτησε λοκατζής. Στον Ασπρό- πυργο, στο Λιτόχωρο, στην Κύπρο και αλλού. Απολύθηκε πριν από ένα μήνα και τα φέρνει δύσκολα, γιατί η ταβέρνα του θείου του πέρασε στα χέρια του συνεταίρου του. Θ’ ανέβει τώρα στην Καβάλα να δει τους δικούς του κι ύστερα θα μας ξανάρθει. Κι εμείς πρέπει να τον βοηθήσουμε! – Ο Γιώργος είναι δικηγόρος, είπε ο Λάκης. Σε δικηγόρο δεν ήθελες να πας; Ο Δημήτρης γύρισε και με κοίταξε για πρώτη φορά με ενδιαφέρον και θέλω να πω ότι θυμάμαι καλά αυτή τη μα- τιά, το ενδιαφέρον του δύσπιστου ανθρώπου που του λένε ότι βρήκε, ξαφνικά και στον πιο απίθανο τόπο, αυτό που ζητάει, γιατί την ίδια αμφιβολία, για την καλή μου τύχη, την είχα πάντοτε κι εγώ. – Θέλει να πάει σε δικηγόρο, εξήγησε ο Λάκης, επειδή το μαγαζί ήταν και είναι στο όνομα του θείου του. Όλα τα πράγματα, ψυγεία, κουζίνα, στόφα, είχαν αγοραστεί στο όνομά του και τώρα οι πωλητές βγάζουν αποφάσεις ενα- ντίον του θείου του, ενώ ο καλός αυτός άνθρωπος βρίσκεται στην Αμερική και το μαγαζί το έχει και το δουλεύει ο συνε- ταίρος του, χωρίς να πληρώνει τα χρέη. Δεν υπάρχει τρόπος να τον κάνουμε να τα πληρώσει; Προσπάθησα να μάθω κάτι παραπάνω και ρώτησα τον