Ο αναρχικός τραπεζικός

Ο Α Ν Α Ρ Χ Ι Κ Ο Σ Τ Ρ Α Π Ε Ζ Ι Κ Ο Σ 21 μένες πολιτικές αντιπαραθέσεις για τηλεθεατές κατα­ δικασμένους λόγω εκούσιας αμνησίας σε αναβίωση του ζοφερού παρελθόντος. Σε άλλο κανάλι, μια γκόμενα ημίγυμνη χόρευε αισθησιακά, προσκαλώντας κάθε εν­ διαφερόμενο σε μια αξέχαστη σεξουαλική επαφή διά τηλεφώνου. Ο ξεπεσμός μιας χώρας σε εικόνες, όπου η πολιτική έχει καταντήσει η φτηνότερη των τεχνών και η μαλακία η ακριβότερη των ηδονών. Ξύπνησα από το γάβγισμα του Πασχάλη που προα­ νήγγειλε την άφιξη της Έλσας. «Σ’ το είχα πει! Η καράφα δεν θα βγάλει τον χειμώ­ να» είπα μουτρωμένος μόλις την αντίκρισα. «Για να δούμε, ο γάμος μας θα βγάλει το καλοκαίρι;» «Ορεξάτη σε βρίσκω». «Γιατί να μην είμαι; Αύριο κλείνουμε!» μου θύμισε θριαμβευτικά για να με πικάρει. «Εμείς δίνουμε το έκτακτο πασχαλινό επίδομα» μουρμούρισα και σκέφτηκα με τρόμο τις ορδές των ανυπόμονων συνταξιούχων. «Α! Με πήρε η μαμά. Θα πάει αύριο το απόγευμα στον καρδιολόγο της στην Αχαρνών και την κάλεσα μετά να φάμε σουβλάκια». Μια μέρα που αρχίζει άσχημα σπάνια τελειώνει κα­ λά. Μια τέτοια θα ήταν και η αυριανή…