Ο αναρχικός τραπεζικός

Μ Α Ρ Κ Ο Σ Κ Ρ Η Τ Ι Κ Ο Σ 16 ριόζος από την μπαλκονόπορτα του κήπου. Είναι το τέταρτο και τελευταίο μέλος αυτής της οικογένειας, καρπός ομαδικού σεξ. Τον βρήκαμε μια βροχερή νύχτα του χειμώνα μέσα σ’ ένα χαρτόκουτο στα σκουπίδια. Είναι πιο μαύρος κι απ’ το κατράμι και, αν διαθέτεις εξημμένη φαντασία, σου θυμίζει κάτι από ροτβάιλερ. Άρπαξε στον αέρα το καθιερωμένο πρωινό μπισκότο και το κατάπιε αμάσητο. «Θα πνιγείς, βρε αγόρι μου…» Στον καθρέφτη του μπάνιου μια χλωμή φάτσα με πρησμένα μάτια και μια χαρακιά από το μαξιλάρι με κοίταξε άγρια μέχρι παρεξηγήσεως. Αντιγύρισα το βλέμ­ μα με μια γκριμάτσα απέχθειας κι έχωσα το κεφάλι μου κάτω από το παγωμένο νερό για να πάρει μπρος το βιολογικό μου μοτέρ που τελευταία ρετάρει μέχρι απελ­ πισίας. Βγήκα γυμνός ακροπατώντας στα πλακάκια του διαδρόμου κι άρχισα να ντύνομαι. Ο Πασχάλης είχε πάρει τη θέση μου στο κρεβάτι και απολάμβανε ξεδιά­ ντροπα το πρωινό χουζούρεμα με μακρόσυρτους ανα­ στεναγμούς ευτυχίας. Του έριξα ένα βλοσυρό βλέμμα και έδεσα στον λαιμό μου την κακόγουστη κίτρινη γρα­ βάτα μου που επιβάλλει το dress code της τράπεζας για να σου υπενθυμίζει ότι είναι συμβατική σου υποχρέωση ν’ αφήνεις το εγώ σου στο χαλάκι της πόρτας και να το παραλαμβάνεις ποδοπατημένο κατά την έξοδο. «Άλλη μια μέρα δίχως σκοπό» μουρμούρισα καθώς έβγαινα απ’ το σπίτι. Κοντοστάθηκα μπροστά στη λε­ μονιά και κατέβασα μερικές πρόχειρες ιδέες για την αναμόρφωση του κήπου με την ευκαιρία των πασχαλι