Ο αναρχικός τραπεζικός

Μ Α Ρ Κ Ο Σ Κ Ρ Η Τ Ι Κ Ο Σ 14 πηχτό σαν το στραγγισμένο αίμα μου, κυλούσε αργά στο παρκέ ευνοώντας μακάβριες σκέψεις. Το ανεπαί­ σθητο ανέμισμα της κουρτίνας αποκάλυψε τον δράστη. Η Ζουζού με τρεμάμενο νιαούρισμα έκανε δειλά την εμφάνισή της. Μια καλοκαιρινή νύχτα πριν από τρία χρόνια μπήκε απρόσκλητη από το ανοιχτό παράθυρο, αξιώνοντας το all inclusive πακέτο οικογενειακών προ­ νομίων, το οποίο έκτοτε απολαμβάνει δίχως αξιοσημείω­ τα δείγματα ευγνωμοσύνης. Επέστρεψα στο υπνοδωμάτιο χωρίς να αγγίξω τί­ ποτα στον τόπο του εγκλήματος. Η Έλσα ως συνήθως κοιμόταν του καλού καιρού, προσόν απαραίτητο για μια σύζυγο ύστερα από δέκα χρόνια γάμου, τον οποίο, υπό την απειλή όπλου, θα χαρακτήριζα χωρίς δεύτερη σκέψη ευτυχισμένο. Έτσι, όταν έχω αϋπνίες, τροφο­ δοτώ ανενόχλητος την αισιοδοξία μου με καπνιστά αποστάγματα συνοδεία μουσικής, αναζητώ στο facebook πρώην ερωμένες των οποίων η τύχη αγνοεί­ ται, διασκεδάζω με τις άσχημες που παριστάνουν τις όμορφες σε αισθαντικές selfies και τρολάρω τους πε­ φωτισμένους ηλεκτρονικούς φίλους μου που κατέχουν την εξ αποκαλύψεως γνώση επί παντός επιστητού. Καμιά φορά, όταν η επόμενη μέρα βρυχάται αποβρα­ δίς στο κεφάλι μου, της κλείνω το στόμα με έναν με­ γαλοπρεπή μπάφο. Ξάπλωσα στο κρεβάτι και άναψα τσιγάρο. Τράβηξα μια χορταστική τζούρα και άφησα τον καπνό να ξεχυθεί απ’ τα ρουθούνια μου. Ώσπου να με πάρει ο ύπνος,