Ουλτραμαρίν

Ο Υ Λ Τ Ρ Α Μ Α Ρ Ι Ν 29 Άντι στο περίπτερο, να μιλάει για μια κοπέλα στο Τσι- ντάο, μια γνωριμία της παραλίας. Πώς στο καλό, πώς, αναρωτιόταν, μπορούσε μια γυναίκα να γουστάρει έναν άντρα χωρίς πιγούνι; Όμως ο Χίλιοτ δεν ήξερε τίποτα για τις γυναίκες, όχι τουλάχιστον με τον τρόπο του Άντι, αν και υπήρχε βέβαια η Τζάνετ – κι ίσως αυτό ακριβώς να ήταν το κακό στην περίπτωσή του… Οι σκέψεις του ανα- κόπηκαν ξαφνικά. Κάτι συνέβαινε στον κουραδόρο, μια αναταραχή. Κατέβηκε σβέλτα το κουβούσι 9 του μαγειρείου με το χέρι του να γλιστράει στη λιγδερή επιφάνεια του κιγκλι- δώματος. Μπροστά του, στην μπουκαπόρτα νούμερο 6 , είχαν συγκεντρωθεί ναύτες και θερμαστές – και ο Νόρμαν! Κοίταζαν σοβαροί προς τα πάνω, τη μεγάλη κωνική πρυ- μνιά μαΐστρα, που ταλαντευόταν απαλά στο σκαμπανέβα- σμα του πλοίου. Ο Άντι, έξω από το μαγειρείο, μ’ ένα πιατόπανο περασμένο στο μπράτσο του, κοιτούσε ατάρα- χος προς τον ουρανό –το πιγούνι του αυθάδικα ελλειμματι- κό , σκέφτηκε ο Χίλιοτ– καθώς πλησίαζε την ομάδα των θερμαστών. Είχαν αφήσει στη μέση το βραδινό τους και στέκονταν στην μπουκαπόρτα παρακολουθώντας με φλι- τζάνια καφέ στα χέρια, ενώ τα μπατζάκια τους τρέμιζαν στο αεράκι. «Τι κάνουμε τώρα;» είπε ένας τους. «Ένας αναθεματισμένος πετρίτης είναι μονάχα». «Λοιπόν, εγώ ανεβαίνω να τον πιάσω, όπως και να ’χει» απάντησε ο 9 Τετράγωνο άνοιγμα, καταρρακτή θύρα στο κατάστρωμα πλοίου με την οποία γίνεται η επικοινωνία και ο αερισμός των χώρων.