Ουλτραμαρίν

M A L C O L M L O W R Y 28 σε από το τώρα και μ’ επανέφερε στον παλιό, θλιμμένο εαυτό μου. Τι να ’ταν αυτό που μου τον θύμισε; Η μηχα- νή ίσως του θερμοσίφωνα ατμού, που βροντούσε εκεί όλη μέρα για να ζεστάνει την πισίνα. Πράσινο νερό. Ήταν σαν να βυθίζεσαι σε βρύα… Εξοστρακισμένος από την ομάδα κολύμβησης στον σημαντικό αγώνα με το Άπιγχαμ. Είχε ξεκλέψει την τελευταία ώρα για να ρίξει μια ματιά στον πίνακα ανακοινώσεων. Μια μυρωδιά καπνού από τύρφη ερχόταν από τα έλη. Είχε σηκωθεί βλέποντας δυο επιμε- λητές να έρχονται από το βάθος του διαδρόμου προσπερ- νώντας την αίθουσα, έχοντας βγει νωρίτερα από το μάθη- μα ελληνικών: εἰσὶ δὲ νῆες πολλαὶ ἐν ἀμφιάλῳ Ἰθάκῃ 8 – πώς πήγαινε μετά; Αργότερα, στην αποβάθρα –στην Καουλούν ήταν–, είχε καταφέρει τουλάχιστον να αποδείξει πως ήταν ο ταχύτερος και πιο ικανός κολυμβητής από το πλήρωμα του Οιδίπους Τύραννος. Όχι πως έδωσε κανένας σημασία. Ο Νόρμαν ίσα που είχε βουτήξει κοντά στα σκαλοπάτια και ο Άντι, που δεν ήξερε καθόλου κολύμπι, είχε κατέβει γυμνός μέχρι τη μέση για να επιδείξει τα εξαιρετικά τατουάζ του και να γελάσει με τον Νόρμαν… Τώρα η μηχανή βροντούσε πιο ομαλά στην πιο χαμηλή της ταχύτητα. Ένα λεπτό αργότερα ο Χίλιοτ βάδιζε πάλι προς τον κουραδόρο. Σκεφτόταν την πρώτη φορά που είχε δει τον 8 Ελληνικά στο πρωτότυπο: υπάρχουν στη θαλασσοφίλη την Ιθάκη μας πολλά σκαριά (Όμηρος, Οδύσσεια , β 292 - 293 , μτφρ. Δημήτρης Ν. Μαρωνίτης).