Ουλτραμαρίν

Ο Υ Λ Τ Ρ Α Μ Α Ρ Ι Ν 21 τροφαποθήκη για ένα φλιτζάνι τσάι. Τσάι με συμπυκνω- μένο γάλα. Το πλοίο δεν θα σαλπάριζε πριν από τις έξι το επόμενο πρωί… Ύστερα απ’ αυτό είχε συνεχίσει, τις ώρες της χειρότερης βάρδιας, όταν ήξερε πως το μυαλό πρέπει να είναι κάπου προσηλωμένο, αλλιώς βυθίζεται στη χαύνωση, να προσπα- θεί να λύσει τον γρίφο της συμπεριφοράς του Άντι απένα- ντί του. Και να πού είχε καταλήξει: Αν δεν κατάφερνε να δικαιώσει την παρουσία του στο πλοίο και να ενσωματωθεί λίγο ως πολύ στο πλήρωμα, ο Άντι όχι μόνο δεν θα του χάριζε ποτέ τη συντροφιά του, όχι μόνο δεν θα στρεφόταν ποτέ στον Χίλιοτ για λίγη παρέα, αλλά θα αποδοκίμαζε ακόμα την αποδοχή του από τον Νόρμαν · για κείνον θα παρέμενε ένα «βουτυρόπαιδο», κάποιος που δεν ανήκε εκεί μέσα · κι ώσπου να διακριθεί με κάποιον τρόπο στη δουλειά του ή να επιτελέσει κάποια πράξη ηρωική, δεν θα γίνονταν ποτέ το αρμονικό τρίο που η σύστασή του και μόνο θα ’κανε υποφερτή τη ζωή στο Οιδίπους Τύραννος … Μετά τον απόπλου θα συναντιούνταν, θα συζητούσαν ή θα τραγουδούσαν άγριους σκοπούς, θα έβγαιναν μαζί στη στεριά για ασύδοτα ξεφαντώματα και στα μάτια των άλλων μελών του πληρώματος που θα ’χαν δώσει ένα όνομα ξε- χωριστό στο τρίο τους θα απολάμβαναν κάτι σαν συλλογι- κό κύρος. Γιατί το να γίνει αποδεκτός από τον Άντι, που φαινόταν να κυριαρχεί στο πλοίο, όπως και στο καμπούνι, δεν σή- μαινε πως θα γινόταν αποδεκτός και από το πλήρωμα; Και το να γίνει αποδεκτός από το πλήρωμα δεν σήμαινε πως