Όταν συλλογιέμαι την Κρήτη

Η μουσική των προικισμένων καλλιτεχνών έφερε τον Κνώσιο Αγάθαντρο στο κέφι, και ξεχνώντας έχθρες και μίση, τραγούδησε με βροντερή φωνή το παλιό άσμα του Υβρία: Μεγάλο πλούτος το σπαθί έχω και το κοντάρι και του κορμιού το σκέπασμα, το όμορφο σκουτάρι. Μ’ αυτά μ’ οργώνουνε τη γης οι δούλοι και θερίζουν, και το γλυκό κρασί πατούν κι αφέντη με γνωρίζουν. Όποιοι δεν έχουνε σπαθί κι ένα γερό κοντάρι και του κορμιού των φύλαγμα ένα καλό σκουτάρι πέφτουνε και με προσκυνούν κι αφέντη με φωνάζουν και μέγα βασιλέα τους γονατιστοί με κράζουν. Το απόγευμα είχε προχωρήσει αρκετά κι η φωνή του κήρυκα Τηλέφωνου ακού- στηκε να καλεί το πλήθος στους αγώνες δρόμου που θα γίνονταν στο πλάτω- μα στα νότια της ακρόπολης. Παιδιά, έφηβοι και νέοι από τη Λύττο και από τις σύμμαχες πόλεις συναγωνίστηκαν στο στάδιο και τον δόλιχο… Απόσπασμα από το διήγημα «Το πανηγύρι του Λύττιου Κωμάστα» του Ά γγελου Χ ανιώτη από το βιβλίο Έργα και ημέρες στην Κρήτη: Από την Προϊστορία στο Μεσοπόλεμο, ΠΕΚ 2013 Αρχαιολογικός χώρος της Λύττου-Λύκτου ⌈ Αργυρός στατήρας Λυττίων, 320-270 π.Χ.