Όταν πάγωσε ο Βόσπορος

14 Μ Α Ι Ρ Η Μ Α Γ Ο Υ Λ Α πίο, αφήνοντας τον νου της να ταξιδέψει πίσω στηΜον­ μάρτη. Θολωμένες οι αναμνήσεις στριφογύριζαν στο μυαλό της! Πόσο είχε αλλάξει! Πόσο διαφορετική της φαινόταν τελευταία η εικόνα της πόλης. Τα κέντρα κοινών απο­ λαύσεων, αλλά και καλλιτέχνες και λόγιοι την είχαν από καιρό εγκαταλείψει κατευθυνόμενοι στη συνοικία του Μονπαρνάς. Ακόμα και τα μεγάλα καμπαρέ σιγά σιγά είχαν κλείσει, χωρίς να καταφέρνει ούτε η φήμη τους να παρασύρει σε αυτά τους ξένους που έρχονταν για πρώτη φορά. Τώρα πλέον, χλωμές από τα ξενύχτια και τις κα­ ταχρήσεις γυναίκες υποδέχονταν τους πελάτες με τεχνη­ τά χαμόγελα, ενώ ένα σμήνος από φρακοφορεμένα γκαρ­ σόνια πολιορκούσε τον επισκέπτη με εδαφιαίες υποκλί­ σεις. Πολυθόρυβα τζαζ μπαρ μαύρων συμπλήρωναν την εικόνα μιας εξαμερικανισθείσας διεφθαρμένης πόλης, όμοιας με πολλές άλλες μεγαλουπόλεις. Όχι, ακόμα κι αν δεν το μεγάλωνε η ίδια, δεν θα άφηνε ποτέ το παιδί της να μεγαλώσει εκεί! «Χανριά, κάνει κρύο εδώ, πάμε στο μπαρ, ίσως να έμεινε λίγη σαμπάνια» είπε ο Ιβάν και έτεινε το μπράτσο του στην ωραιότατη φίλη του, που δεν σταματούσε κι αυτή να πηγαινοέρχεται στον διάδρομο. Αναπόφευκτα, όλα τα βλέμματα είχαν στραφεί πάνω τους. Εκείνος, ένας άντρας ψηλός, καστανός, με όμορφο φωτεινό πρόσωπο, ντυμένος με καλοραμμένα ρούχα, κι εκείνη, μια εξωτική καλλονή με σκούρα μάτια και ολό­ μαυρες βλεφαρίδες, αποτελούσαν ένα άκρως ερωτικό ζευγάρι. Την ώρα που δυο επιβάτες πέρασαν από δίπλα