Όταν πάγωσε ο Βόσπορος
19 2 ΜΑΡΤΙΟΣ 1929 Μπεμπέκι, Βόσπορος Τ ο γιαλί 1 της αρχόντισσας Ζηνοβίας στο Μπεμπέκι 2 ήταν βυθισμένο σε μια παράξενη σιωπή. Όλες οι θύρες έκλειναν αθόρυβα, όλα τα κουδούνια ηχούσαν σαν ξεφωνητά που πνίγονταν στον φόβο κι όλα τα βήματα γλιστρούσαν δίχως ν’ ακούγονται στους έρημους διαδρό μους. Μια βαριά ατμόσφαιρα πόνου και λύπης βασίλευε μέρες τώρα μέσα σ’ εκείνο το αριστοκρατικό μέγαρο. Η ηλικιωμένη γυναίκα, χλωμή, μ’ ένα μακρύ γκρι φόρεμα να σέρνεται στο διάβα της κι ένα μικρό μαργαριταρένιο κολιέ στον λαιμό, γύριζε σαν τρελή στα μισοσκότεινα δωμάτια και κάθε τόσο έπεφτε σε μια πολυθρόνα, ξε σπώντας σε βουβά αναφιλητά. Σε μια τέτοια κατάσταση τη βρήκε εκείνο το απόγευμα η υπηρέτριά της όταν σα στισμένη παρουσιάστηκε μπροστά της. «Κυρία…Πώς να το ξεστομίσω τώρα, κυρία Ζηνοβία,
Made with FlippingBook
RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=