Όταν ήμασταν μικροί

16 οικογενειακά ιδανικά 1 ήμασταν βηρυτό και κάναμε diss ο ένας τον άλλον, lowkey πράματα, κι ο μάρκο λέει, γιούνας, μοιάζεις τόσο τσιρικαπί, μόνο τίποτα παιδέρες θα βρεις να γα- μήσεις, κι ήταν και λίγο αλήθεια, γιατί πού και πού του την έπεφταν διάφοροι γέροι, αλλά ο γιούνας δεν μάση- σε και λέει άντε ρε μαλάκα, που η μάπα σου είναι πιο μ-μ-μαύρη και μ-μ-μεγάλη κι απ’ την τιβί μου όταν είναι κ-κ-κλειστή, κι όλοι μαζί ωωωωωωωω τσούζει, γιατί η τηλεόραση του γιούνας ήταν όντως η μεγαλύτε- ρη απ’ όλες, εξηνταπεντάρα samsung μ’ ενσωματωμέ- νο νέτφλιξ, και τότε ο μάρκο βγάζει το μπουφάν και γίνεται σκληρός γαμιόλης, αλλά πριν προλάβει, χώνεται ο αρζάν και λέει, τουλάχιστον αυτουνού η μάπα δεν τρώει ξύλο απ’ τον πατέρα του, κι εμείς ωωω τσούζει, αλλά πιο σιγανά αυτή τη φορά, γιατί ήταν λίγο χοντρό αυτό, κι όλοι βλεφάραμε τον γιούνας, τύπου θα τον αφήσεις να σου μιλάει έτσι ρε, κι ο γιούνας τότε σηκώ- νεται και λέει, τουλάχιστον ο δικός μου ο πατέρας με θ-θ-θέλει ρε, και μ’ αυτό ακόμα κι ο μαλάκας ο αλί πίσω απ’ τον πάγκο φώναξε ωωωω, γιατί όλοι ξέραμε ότι ο αρζάν έμενε σε ίδρυμα και ο πατέρας του παίζει όντως να μην τον ήθελε