Ως το τέλος του κόσμου

21 Ω Σ Τ Ο Τ Ε Λ Ο Σ Τ Ο Υ Κ Ο Σ ΜΟ Υ της Έλεν. Δεν φαντάζομαι να την αφήσατε εκεί ξαπλω- μένη να περιμένει τον αστυνόμο; Την πήρατε, δεν την πήρατε από εκεί; Πάμε λοιπόν, πρέπει να μαζέψω μερι- κά πράγματα. Εκεί ζούσα χρόνια, μην το ξεχνάς, δεν έχω τίποτα στο δικό μου. Να πάρω λίγα πράγματα και να πάμε με την κόρη μου να σουλουπώσουμε λίγο το ρημά- δι. Πώς θα μείνουμε εκεί μέσα; Και μη φοβάσαι, εδώ θα είμαι. Τι φοβάσαι, θα πετάξω ή θα δραπετεύσω κολυ- μπώντας; Άσε να πάρω τουλάχιστον τα βρακιά μου και να χαρώ λίγες μέρες το κορίτσι μου, κι όταν με το καλό έρθει ο αστυνόμος, τα ξαναλέμε. Έχω πολλά να πω και είμαι σίγουρη πως όλο το νησί αλλά κυρίως εσύ θα χα- ρείτε πολύ με τις αποκαλύψεις μου». Το αρχοντικό των Μόργκαν υψωνόταν για χρόνια εκεί, στα μισά του απότομου λόφου που σκαρφάλωνε από το λιμάνι ως τους έρημους θαμνότοπους πάνω από τη θάλασσα. Αν και εξωτερικά διέφερε ως προς το μέγε- θος από τα άλλα κτίσματα του νησιού, εξετάζοντάς το πιο προσεκτικά θα παρατηρούσε κανείς ότι εκτός από αυτό εμφάνιζε και πολλά κοινά χαρακτηριστικά που σε έκαναν να θαυμάζεις την προσπάθεια του Άγγλου ιδιο- κτήτη να διατηρήσει τις απλές, λιτές γραμμές των παρα- δοσιακών σπιτιών της περιοχής. Η κυκλαδίτικη αρχιτε- κτονική ήταν πάντα χαρακτηριστική. Τα σπίτια σε σχήμα κύβου με επίπεδες στέγες και τα στενά ανοίγματα. Τα υλικά που χρησιμοποιούσαν απλά και φυσικά. Ξύλι- νες πόρτες και παραθυρόφυλλα βαμμένα σε μπλε χρώμα. Οι τοίχοι ολόλευκοι, ώστε να αντανακλάται ο ήλιος και να μην απορροφάται θερμότητα τους ζεστούς μήνες. Το