Όσα δεν γνωρίζατε για την Αρχαία Ελλάδα

16 Τίποτα δεν πάει χαμένο… Σύμφωνα με την ελληνική μυθολογία, ο Ουρανός, αφού γέν- νησε με τη Γη τον Ωκεανό, τον Κρόνο, τους Κύκλωπες και άλλες θεότητες, εχθρευόταν τόσο πολύ τα παιδιά του, ώστε τα έκρυβε στα βάθη της γης. Η Γη, αντιδρώντας στην απάνθρωπη στάση του Ουρανού, προμήθευσε στον Κρόνο ένα δρεπάνι, με το οποίο αυτός έκοψε τα γεννητικά όργανα του πατέρα του και τα πέταξε στη θάλασσα. Ωστόσο, από τις σταγόνες του αίματος γεννήθηκαν οι Ερινύες, οι Νύμφες και οι Γίγαντες. Και από τα γεννητικά όργανα που έπεσαν στη θάλασσα, καθώς αυτά ανα- δύθηκαν στον αφρό, γεννήθηκε η θεά Αφροδίτη. 1 Ο ομφαλός της γης Από τη Ρέα και τον Κρόνο γεννήθηκαν πολλοί θεοί, η Εστία, η Δήμητρα, η Ήρα, ο Άδης και ο Δίας. Ωστόσο, ο Κρόνος έτρεμε στην ιδέα ότι κάποιο από τα παιδιά του μπορούσε να του στερήσει το υπέρτατο αξίωμα που είχε. Γι’ αυτό, μόλις αυτά γεννιούνταν, τα κατάπινε. Τότε η Ρέα σκέφτηκε να τον εξαπατήσει με το παρακάτω τέχνασμα: όταν επρόκειτο να γεν- νηθεί ο Δίας, η Ρέα, με τη συνεργασία της Γης και του Ουρανού, ήρθε και τον γέννησε στην Κρήτη τη νύχτα και τον άφησε εκεί σε κάποιο σπήλαιο. Στον Κρόνο έδωσε αντί για βρέφος ένα μεγάλο λιθάρι, τυλιγμένο στα σπάργανα, κι εκείνος, χωρίς να το πολυσκεφτεί, το κατάπιε, όπως συνήθιζε. Αργότερα, ξέρασε το λιθάρι, και ο Δίας που είχε πια μεγαλώσει, το πήρε και το έστησε στον Παρνασσό. Έτσι, από το λιθάρι ο Παρνασσός πήρε το όνομα «ομφαλός της γης». 2