Όσα δεν γνωρίζατε για την περίοδο από τους βαλκανικούς πολέμους έως την εθνική αντίσταση

ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΟΛΕΜΙΚΕΣ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ 15 Λεβίδη και τον παρακαλούσε επίμονα να του δώσει την άδεια να πολεμήσει για την πατρίδα. Ο υπουργός κάμφθηκε από τις παρακλήσεις του νεαρού και ρώτησε τον πατέρα του, με τον οποίο γνωριζόταν, αν δίνει τη συγκατάθεσή του. Εκείνος έσπευσε να τη δώσει γράφοντας στο μοναχοπαίδι του: «Όχι μόνον δίδω την συναίνεσίν μου αλλά και σου παραγγέλλω να μην ξεχάσεις, οπουδήποτε σε τάξει η πατρίς, ότι είσαι Κρητικός». Ο εθελοντής νέος σκοτώθηκε στη Χίο και ο πατέρας του, απαντώντας στη συλλυπητήρια επιστολή του υπουργού, του έγραψε μεταξύ άλλων: «Ο θάνατός του με εστέρησε πολυτίμου τέκνου, αποτελούντος την πηγήν και το κέντρον πάσης ελπίδος, επί της οποίας ερείδε­ το η ευτυχία μου. Εν τούτοις διαλύει το πένθιμον εν τη ψυχή μου σκότος το γεγονός ότι εχάθη επί του πεδίου της τιμής…». 2 Θεσσαλονίκη, είσαι μια… Όταν τα ελληνικά στρατεύματα, μετά τη μάχη στο Σαραντάπο­ ρο (Οκτώβριος 1912), ξεχύθηκαν στη Μακεδονία, προέκυψε διαφωνία ανάμεσα στην κυβέρνηση και τον αρχιστράτηγο διά­ δοχο Κωνσταντίνο. Αντικείμενο της διαφωνίας ήταν η Θεσ­ σαλονίκη, εναντίον της οποίας έσπευδαν βουλγαρικά στρα­ τεύματα. Τρία τηλεγραφήματα δίνουν το σχετικό σκηνικό: 1. Βενιζέλος προς Κωνσταντίνο: «Περιμένω να μου γνωρίσετε την πορεία που θα ακολουθήσει ο στρατός της Θεσσαλίας. Να έχετε μόνο υπόψη σας ότι σπουδαίοι πολιτικοί λόγοι επιβάλλουν να βρεθούμε μια ώρα γρηγορότερα στη Θεσσα­ λονίκη». 2. Κωνσταντίνος προς Βενιζέλο: «Ο στρατός δεν θα βαδίσει κατά της Θεσσαλονίκης. Εγώ έχω καθήκον να στραφώ κα­ τά του Μοναστηρίου, εκτός αν μου το απαγορεύετε».