Ώρες κοινής ανησυχίας

20 ΜΑΙΡΗ ΚΟΝΤΖΟΓΛΟΥ να παραγγέλνει ό,τι χρειάζεται άπαξ του δεκαπεν­ θημέρου. Τα ψώνια παραδίδονται κατ’ οίκον από ειδική ομάδα παροπλισμένων ΜΑΤατζήδων, του «Στρατού Διατροφής» όπως ονομάστηκε για τις ανά­ γκες του ρόλου. Και βέβαια, εννοείται πως συνεχίζουν να χάνονται άνθρωποι από αδυναμία παραγγελίας, απλώς προ­ σμετρώνται στα θύματα της πανδημίας. Τέλος πά­ ντων… Τότε λοιπόν, επί καραντίνας και όλων των επα­ κόλουθων δεινών, ανάλογα με τις αντοχές του κα­ θενός και την κακή ή καλή του διάθεση, απαυδισμέ­ νοι από την κλεισούρα και έχοντας εξαντλήσει και βαρεθεί τηλεφωνικές και οπτικοακουστικές επαφές με γονείς, παιδιά, σκυλιά, εγγόνια, συναδέλφους, συμμαθητές, συμφοιτητές, φίλους από τα καράβια, τον στρατό, τη φυλακή, τη βιοτεχνία, ακόμα και από ένα μπουρδέλο –έκαστος στο είδος του–, και παρά το βαθύτατο (χωρο)ταξικό μίσος που τους χωρίζει, οι ένοικοι των δύο πολυκατοικιών, του ρημαδιού και της πολυτελούς άρχισαν να ρίχνουν λαθραίες ματιές απέναντι. Προφανής αιτία η απομόνωση, η βαρεμάρα και η απελπισία όλων. Ένθεν και ένθεν. Άδηλη αιτία μια