Όμορφη πορτοκαλιά μου

15 τ’ αυγά, σαν τον θείο Εντμούντο. Πάψε όμως πια να συλλογιέσαι μπερδεμένα πράγματα. Άμα σ’ αρέσει να μαθαίνεις, σύρε να βρεις τον θείο. Μαζί μου όμως δεν περνάει. Κοίτα να ’σαι σαν όλα τα παιδιά. Λέγε και βρο- μόλογα ακόμα, μα πάψε να παραγεμίζεις το μυαλουδά- κι σου με μπερδεμένα πράγματα. Αλλιώς, δεν ξαναβγαί- νω μαζί σου. Ήμουνα όλος φούρκα και δεν ήθελα να μιλήσω άλλο. Ούτε είχα κι όρεξη να τραγουδήσω. Το πουλί που τρα- γουδούσε μέσα μου πέταξε. Είχαμε σταματήσει κι ο Το- τόκα μού ’δειξε ένα σπίτι. – Να το. Σ’ αρέσει; Ήτανε ένα σπίτι συνηθισμένο. Άσπρο με μπλε παρα- θυρόφυλλα. Ήτανε κατάκλειστο και μουγκό. – Μ’ αρέσει. Μα γιατί σώνει και καλά πρέπει να με- τακομίσουμε εδώ πέρα; – Καλό είναι να μετακομίζει κανείς κάθε τόσο. Ανάμεσα από τα ψηλά χορτάρια φαινότανε στη μια μεριά ένα δέντρο με μάγκο και στην άλλη μια χουρμαδιά. – Εσύ που θες να τα ξέρεις όλα δεν πήρες είδηση τι δράμα γίνεται στο σπίτι μας; Ο μπαμπάς είναι χωρίς δουλειά. Τσακώθηκε εδώ κι έξι μήνες με τον κύριο Σκότ- φιλντ και του δώσανε τα παπούτσια στο χέρι. Δεν είδες που η Λαλά άρχισε να δουλεύει στο εργοστάσιο; Δεν ξέρεις πως η μαμά θα πάει να δουλέψει στην πόλη στον εγγλέζικο μύλο; Κι όλα αυτά, κουτορνίθι μου, για να μαζέψουμε λεφτά να πληρώσουμε το νοίκι για το και-