Όμηρος στο πέλαγος

ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΔΗΜΟΚΑ 12 | την Ιθάκη. Προφανές δεν είναι, Λάμπρο; μαλάκωσε τώρα η καθηγήτρια. – Και γιατί ο Όμηρος λέει το πέλαγος άκαρπο; ήρθε σκό- πιμα να σώσει την κατάσταση η ερώτηση του Ταξιάρχη, που βιαστικά πετάχτηκε, χωρίς καν να σηκώσει το χέρι του. – Διότι δεν μπορεί να καλλιεργηθεί και να αποδώσει καρπούς, όπως ηΜητέρα Γη. Άλλη φορά όμως να σηκώνεις το χέρι σου. Έγινα σαφής; Νεκρική σιγή στην τάξη, κανένας ψίθυρος. Το κουδού- νι ακούστηκε επιτέλους να χτυπά λυτρωτικά για διάλειμμα. Όλα τα παιδιά όρμησαν μπουλούκι στο προαύλιο με χορο- πηδητά, που θύμιζαν τα χαριτωμένα μικρόσωμα σκυριανά αλογάκια. Όλα, εκτός από τον Λάμπρο, που έγνεψε στον Ταξιάρχη να βγει, ενώ αυτός πλησίασε την έδρα, όπου έγραφε η καθηγήτρια. Εκείνη σήκωσε τη ματιά της και τον κοίταξε στοργικά μέσα από τα κοκάλινα γυαλιά της. Ήταν πια οι δυο τους. – Σ’ ακούω, Λάμπρο. – Συγγνώμη, κυρία. Θα είμαι πιο προσεκτικός στον Όμηρο. – Μην το κάνεις για τον Όμηρο! Δεν πρόκειται να το μάθει ποτέ… – Εντάξει, θα το κάνω για σας τότε. – Και πάλι λάθος απάντηση. Για σένα πρωτίστως πρέπει να το κάνεις.