Όμηρος στο πέλαγος

15 ΟΤαξιάρχης σώπασε. Ημητέρα του την ώρα εκείνη ήταν η καθηγήτρια, που μέσα στην ολι- γομελή τάξη της πρώτης γυμνασίου έβλεπε μόνο μαθητές. Αργότερα, στο σπίτι τους, ο Ταξιάρχης θα ξαναέβρισκε τηΜάγδα, που με τρυφερότητα θα του εξηγούσε ότι φιλία δε σημαίνει και συνε- νοχή. – Λοιπόν, Συρμαγά, θα μας απαντήσεις; – … – Διάβασε το απόσπασμα από τη ραψωδία ε ΄ και σκέψου σε ποιον μπορεί να αναφέρεται το ομηρικό κείμενο. – «Τις μέρες όμως τις περνούσε κρεμασμένος σε βράχια και ακρωτήρια, τα σωθικά του τρώγοντας με δάκρυα, στεναγ- μούς και λύπες, με μάτια βουρκωμένα, στυλωμένα πάντα στο άκαρπο πέλαγος...» Ο Λάμπρος σκέφτηκε ότι το κείμενο περιέ- γραφε με ακρίβεια αυτό τον ίδιο, μα φυσικά δεν τόλμησε να το ομολογήσει. – Πρόκειται, ασφαλώς, για τον Οδυσσέα, που φυλακισμένος στο νησί της Καλυψώς κλαίει από νοσταλγία για την πατρίδα του, την Ιθάκη. Προ-