Όλα τα μέρη όπου έκλαψα μπροστά σε άλλους

H O L L Y B O U R N E 34 «Σάλτσα, τυρί και μαγιονέζα – το μυστικό συστατικό!» «Είναι η μαγιονέζα που τις χαλάει». «Είμαι μπροστά από την εποχή μου, Άμι, το ξέρεις αυτό…» Υπήρξε μια παύση στη γραμμή. «Μου λείπεις» είπε τελικά. «Σή­ μερα ήταν περίεργα και απαίσια». Ξεροκατάπια και ανοιγόκλεισα τα μάτια μου στο γαλάζιο τ’ ουρανού. «Τα δύο χρόνια θα περάσουν πολύ γρήγορα». «Αυτό λέμε συνέχεια». Άλλη μια παύση. «Αλλά, είσαι κα­ λά; Σε σκεφτόμουν – σου έστελνα χαρούμενες σκέψεις. Τις έλαβες;» Ένα δάκρυ μού ξέφυγε. Η αρχή του. Το μάζεψα με την άκρη του δαχτύλου μου και το σκούπισα. «Τις πήρα. Ευχαριστώ». Αναστενάξαμε και οι δύο, χωρίς να μιλήσουμε. Τα είχαμε πει όλα πριν φύγω. «Πώς πήγε το πρώτο σου μάθημα χημείας στο Επίπεδο Α;» Προσπάθησα να κατευθύνω την κουβέντα προς την αισιόδοξη κατεύθυνση. «Σου επέτρεψαν να χρησιμο­ ποιήσεις καυστήρα γκαζιού;» «Πόσες φορές πρέπει να σου πω ότι υπάρχουν και άλλα πράγματα εκτός από τους καυστήρες γκαζιού;» «Είναι ο μόνος λόγος που σου αρέσει η επιστήμη και πρέπει να σταματήσεις να λες ψέματα στον εαυτό σου». Ο Άλφι γέλασε, αλλά το γέλιο του ήταν λυπημένο. Μπορού­ σα να ακούσω την Κίμι και την Τζέσα να τσακώνονται κάπου κοντά του. «Καλύτερα να πηγαίνω» είπε «τρώνε όλες τις πατά­ τες μου». Δεν ήθελα να τελειώσει το τηλεφώνημα. Δεν ήθελα να χά­ σω τον ήχο της φωνής του. Αλλά είχαμε συμφωνήσει να συνε­ χίσουμε, είχαμε συμφωνήσει να αποδεχτούμε τη σκατοκατά