Όλα τα μέρη όπου έκλαψα μπροστά σε άλλους

H O L L Y B O U R N E 26 Έγνεψα. «Ναι. Έναν μονόκερο». «Κι εγώ!» Τα χαμόγελα και των δύο μας έγιναν πιο πλατιά και σημείω­ σα το όνομά της σε εκείνο το τετράγωνο. «Είσαι η Χάνα, σω­ στά;» ρώτησα. «Ναι. Και μπορώ να προσποιηθώ ότι έχω σπάσει κάποιο κό­ καλο, αν θέλεις». «Έξοχα. Ποιο από τα δύο;» «Όλα». Ανασήκωσε τους ώμους της. «Πήδηξα από το φρεά­ τιο ενός ασανσέρ σε ένδειξη διαμαρτυρίας γι’ αυτό το παιχνίδι που σπάει τον πάγο. Έσπασα κάθε κόκαλο στο σώμα μου. Είμαι ένα θαύμα της επιστήμης». Χασκογελάσαμε και οι δύο και το δέσιμο μεταξύ μας συνε­ χίστηκε. «Έχεις σγουρά μαλλιά;» τη ρώτησα. «Ε, όταν τα κάνω μπούκλες. Ναι, ναι, έχω». «Είσαι αριστερόχειρας;» «Μερικές φορές απλώνω το αριστερό μου χέρι, γιατί μπερ­ δεύω το αριστερό με το δεξί. Αυτό μετράει;» «Φυσικά και μετράει». «Σωστά, σειρά μου να τσεκάρω κάποιες απαντήσεις. Έχεις πάει ποτέ στο εξωτερικό;» «Ζούσα στο Σέφιλντ» απάντησα. «Οπωσδήποτε είναι στο εξωτερικό». Η Ντάρλα μας διέκοψε φωνάζοντας «Μπίνγκο!». Τη χειρο­ κροτήσαμε όλοι και έκανε μια πραγματική ψεύτικη ομιλία απο­ δοχής Όσκαρ. Ύστερα ο Άλιστερ μας μίλησε για τα διάφορα κτίρια και για το πώς λειτουργεί το πρόγραμμα και είπε ότι ήταν διαθέσιμος