Όλα τα μέρη όπου έκλαψα μπροστά σε άλλους

H O L L Y B O U R N E 18 Το τηλέφωνό μου δονήθηκε ξανά. Άλφι: Μου λείπει αυτό το εξάνθημα. Θα είσαι καταπληκτι- κή σήμερα x x Συνειδητοποίησα ότι είχα κλείσει τα μάτια. Στεκόμουν εκεί, με τον ήλιο να μου ζεσταίνει τα βλέφαρα, με τους τελευταίους αργοπορημένους να περνούν από μπροστά μου, και μπορούσα να φανταστώ κάθε γραμμή στο προσώπο του Άλφι. Την ελιά ακριβώς δίπλα στο αριστερό του μάτι, κάθε τούφα από τα μαλ­ λιά του που δεν έμενε στη θέση της. Ενστικτωδώς, πληκτρολό­ γησα μια απάντηση. Αμελί: Σ’ αγαπώ Κοίταξα την οθόνη μου, βλέποντας τον κέρσορα να αναβο­ σβήνει δίπλα στο «ώ». Ένα άλλο κύμα συναισθημάτων με κα­ τέκλυσε και έσβησα ό,τι είχα γράψει. Είδα την οθόνη να σβήνει την αλήθεια, τα γράμματα να εξαφανίζονται, ένα ένα τη φορά. Το κουδούνι χτύπησε ξανά. Είχα επισήμως αργήσει την πρώτη μέρα της άγνωστης πλέον ζωής μου. Αμελί: Μου λείπεις Έστειλα αυτό. Δεν ήταν ψέμα, αλλά δεν ήταν ολόκληρη η αλήθεια.

RkJQdWJsaXNoZXIy MTY1MTE=