Όλα όσα θα σου πω αύριο

Ο Λ Α Ο Σ Α Θ Α Σ Ο Υ Π Ω Α Υ Ρ Ι Ο 23 τους. Τα ξανακλείνω, ενώ μια πιο λογική φωνή στο μυαλό μου επαναλαμβάνει ότι απλώς έχω ημικρανία. Μια γαμη- μένη φοβερή ημικρανία. Τη μάνα των ημικρανιών. Όλα γύρω μου γυρίζουν. Αύριο το πρωί έχω να περάσω από τη φωτογράφιση για το εξώφυλλο. Και θαμε δουνμε αυτή τημούρη νεογέννητου αρουραίου. Αύριο απόγευμα δεν είναι το τριμηνιαίο ραντε- βού με το διαφημιστικό; Δεν έχω το κουράγιο να ακούσω να επαναλαμβάνεται τρακόσιες εξήντα δύο φορές η φράση «οι πελάτες μας», για να δικαιολογήσουν αποφάσεις με τις οποίες είναι βέβαιο ότι θα διαφωνήσουμε εκ των προτέρων. Όλα μου φαίνονται κάπως εξωπραγματικά. Αυτή είναι η ζωή μου; Αυτά είναι τα «σημαντικά» πράγματα; Δεν μπορώ καν να διανοηθώ ότι πρέπει να σηκωθώ αύριο με την προ- οπτική αυτής της πραγματικότητας στα πόδια μου. Αύριο ο Τριστάν θα έρθει να πάρει τα πράγματά του. Όχι. Πρέπει να μιλήσω μαζί του. Υπάρχουν τόσο πολλά που δεν του έχω πει. Υπάρχουν τόσο πολλά που δεν ήξερα να αρθρώσω. Ούτε σήμερα ούτε τους τελευταίους μήνες. Κι αν πω στη δουλειά ότι είμαι άρρωστη; Ναι. Θα περιμένω εδώ. Και θα του πωπόσο τον αγαπάω. Δεν είχα την ευκαιρία να του το πω. Θα του εξηγήσω ότι δεν μπορεί να με αφήσει. Ότι δεν εγκαταλείπεις έναν άν- θρωπο που αγαπάς. Ότι είναι ο έρωτας της ζωής μου, κι εγώ ο δικός του. Θα του θυμίσω τα σχέδιά μας, όπως να αρχίσουμε να τρώμε λιγότερο κρέας, να αγοράσουμε πε- ρισσότερα φυτά και να κάνουμε οικονομίες για ένα ταξίδι στην Ιαπωνία.