Όλα όσα θα σου πω αύριο

E L I΄ S A B E T B E N A V E N T 18 πε. Επίτρεψέ μου να θέλω να είμαι υγιής. Και υπεύθυνος. Γιατί εγώ Μιράντα σε αγαπάω και δεν θέλω να μισήσουμε ο ένας τον άλλον. Μου αξίζει να αποκτήσω αυτά που ονει- ρεύομαι. Και τώρα, αν μου επιτρέπεις, να πηγαίνω». Σηκώνεται και, χωρίς να με κοιτάξει, μοιράζει τα πράγ- ματά του στις τσέπες του σακακιού και του παντελονιού του κουστουμιού του, μες στο οποίο νιώθει μεταμφιεσμέ- νος. Σκέφτομαι τα δυνατά του πόδια τυλιγμένα στα δικά μου στο κρεβάτι. Σκέφτομαι το απαλό χνούδι στο στήθος του να μου γαργαλάει το μάγουλο… Σκέφτομαι, όλα όμως είναι ένα χάος μέσα από το οποίο είναι αδύνατον να αντλή- σω κάποια άλλη σκέψη πέρα από το ότι δεν μπορώ να πι- στέψω τίποτε απ’ όσα συνέβησαν μόλις. «Αν δεν έχεις αντίρρηση, θαπεράσωναμαζέψω ταπράγ- ματά μου από το σπίτι σου αύριο το πρωί. Όσο θα είσαι στο περιοδικό». «Δεν είναι σπίτι μου» μουρμούρισα. «Τι;» «Μη λες “το σπίτι μου”. Σπίτι μας είναι». Ο Τριστάν κρατάει την ανάσα του πριν απαντήσει. «Όχι, Μίρι, δεν είναι πια. Τώρα είναι μόνο δικό σου σπίτι». Περιμένω το αποχαιρετιστήριο φιλί που δεν έρχεται, βα- σικά επειδή είμαι ηλίθια και δεν έχω χωνέψει τη συζήτηση. Με αφήνει. Ο Τριστάν μόλις με χώρισε. Έβαλε τέλος σε σχεδόν πέντε χρόνια σχέσης και αυτό που με κάνει να αγα- νακτώ είναι ότι δεν με φίλησε φεύγοντας. Και όσο τον βλέ- πω να χάνεται μέσα στο πλήθος, αναρωτιέμαι τι σκατά συ-