Όλα όσα θα σου πω αύριο

E L I΄ S A B E T B E N A V E N T 14 «Τα παιδιά δεν είναι βάρος» επισημαίνει και ακουμπάει τους αγκώνες του πάνω στο τραπέζι. «Μου φαίνεται ότι αυτό το θέμα γίνεται όλο και πιο μπερδεμένο για σένα όσο περισσότερο όσο το συζητάμε». «Δεν είναι αλήθεια. Μόνο που…» «Δεν πρόκειται να σε πιέσω πάνω σ’ αυτό». Αποστρέφει το βλέμμα. Έχει εγκαταλείψει την προσπάθεια. «Με χωρίζεις γιατί δεν έχω βρεθεί στο κατάλληλο χρο- νικό σημείο να γίνω μάνα;» Με την ερώτηση αυτή θέλω να του κάνω κακό, παρόλο που ξέρω ότι δεν πρόκειται να νιώ- σει τόσο άσχημα όσο εγώ αυτή τη στιγμή. «Δεν ξέρω πλέον πώς να το κάνω. Έχω την αίσθηση πως ό,τι κάνω, όπως και να είμαι, σε κάνω τρομερά δυστυχι- σμένη. Κι έχω βαρεθεί τη δουλειά σου.Μιράντα, η δουλειά σου στο περιοδικό είναι χειρότερη από μωρό με κολικούς. Χρειάζεται πάντα την προσοχή σου. Εξαιτίας της έχουμε αναβάλει αποφάσεις, διακοπές…Δεν την αντέχω πια αυτή την πόλη. Ήρθα για ένα χρόνο… άντε δύο. Και είμαι ήδη εδώ πέντε! Για σένα! Δεν μπορώ άλλο. Και δεν θέλω να κατηγορήσω εσένα που δεν μου αρέσει, επειδή δεν σου αξίζει. Είμαστε κουρασμένοι, ευέξαπτοι, τσαντισμένοι… Ούτε σεξ δεν κάνουμε πια. Κάθε δυο τρεις βδομάδες με το ζόρι, και η όλη διαδικασία μοιάζει σαν κάτι απόλυτα διαδι- καστικό. Είσαι μονίμως υπερβολικά κουρασμένη για να μου πεις τα δικά σου κι εγώ δεν έχω γίνει ούτε τόσο ζόμπι ούτε τόσο βλάκας για να μη με νοιάζει». «Θα την αφήσω τη δουλειά» ξεφούρνισα χωρίς να το σκεφτώ.