Όλα για την αγάπη

Ό λ α γ ι α τ η ν α γ ά π η 47 πη. Ένα μοτίβο που με δυσκόλευε τρομακτικά να αγαπή- σω και να αγαπηθώ ήταν ότι διαρκώς επέλεγα να είμαι με άντρες που ήταν συναισθηματικά πληγωμένοι, που δεν τους ενδιέφερε πραγματικά να αγαπήσουν, αν και ήθελαν πολύ να αγαπηθούν. Ήθελα να γνωρίσω την αγάπη, όμως φοβόμουν να αφε- θώ και να εμπιστευτώ κάποιον άλλον άνθρωπο. Φοβόμουν να ανοιχτώ. Επιλέγοντας άντρες που δεν τους ενδιέφερε να με αγαπήσουν, μπόρεσα να δώσω αγάπη, όμως πάντα σε ένα πλαίσιο που δεν με κάλυπτε πλήρως. Προφανώς, η ανάγκη μου να αγαπηθώ δεν ικανοποιούνταν. Αυτό που λάμβανα ήταν αυτό που είχα συνηθίσει – φροντίδα και στορ- γή, αναμεμειγμένη συνήθως με έναν βαθμό σκληρότητας, παραμέλησης και, ενίοτε, εξόφθαλμης κακομεταχείρισης. Μερικές φορές ήμουν κι εγώ σκληρή. Μου πήρε πολύ χρό- νο να παραδεχτώότι ενώήθελα να νιώσωαγάπη, φοβόμουν να έρθω πραγματικά κοντά με τον άλλο. Πολύ συχνά επι- λέγουμε σχέσεις στοργής και φροντίδας που δεν θα εμπε- ριέχουν ποτέ τους αγάπη, επειδή σε αυτές νιώθουμε μεγα- λύτερη ασφάλεια. Οι απαιτήσεις δεν είναι τόσο υψηλές. Το ρίσκο δεν είναι τόσο μεγάλο. Πολλοί αποζητούμε την αγάπη, δεν έχουμε όμως το κουράγιο να ρισκάρουμε. Αν και η ιδέα της αγάπης μας έχει γίνει εμμονή, η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι από εμάς ζούμε σχετικάαξιοπρεπείς, υπόμία έννοια ικανοποιη­ τικές ζωές, ακόμα κι αν συχνά νιώθουμε ότι μας λείπει αγάπη. Σε αυτού του είδους τις σχέσεις μοιραζόμαστε αλη- θινή στοργή ή και φροντίδα. Για τους περισσότερους αυτό