Όλα για την αγάπη

Ό λ α γ ι α τ η ν α γ ά π η 45 κογένειές μας ήταν και παραμένουν δυσλειτουργικές και στερημένες από αγάπη, όμως έχω καταλήξει στο ότι, όπως εγώ, πολλοί άνθρωποι, είτε μεγάλωσαν σε ένα υπερβολικά βίαιο ή κακοποιητικό σπίτι είτε όχι, αποφεύγουν να παρα- δεχτούν οποιαδήποτε αρνητική κριτική των εμπειριών μας. Συνήθως, χρειάζεται κάποιαψυχοθεραπευτικήπαρέμβαση, μέσω διδακτικών ή διαφωτιστικών βιβλίων ή μέσω ψυχο- θεραπείας, ώστε πολλοί από εμάς να καταφέρουμε έστω και να εξετάσουμε με κριτική ματιά τις εμπειρίες της παι- δικής μας ηλικίας και να αναγνωρίζουμε τον τρόπο με τον οποίο επηρέασαν την ενήλικη συμπεριφορά μας. Οι περισσότεροι δυσκολευόμαστε να αποδεχτούμε έναν ορισμό της αγάπης που λέει ότι όπου υπάρχει κακοποίηση δεν υπάρχει αγάπη. Τα περισσότερα ψυχολογικά ή και σω- ματικά κακοποιημένα παιδιά έχουν μάθει από τους ενήλι- κες γονείς τους ότι η αγάπη μπορεί να συνυπάρχει με την κακοποίηση. Και σε ακραίες περιπτώσεις ότι η κακοποίη- ση είναι μια έκφραση αγάπης. Αυτός ο λάθος τρόπος σκέ- ψης πολύ συχνά διαμορφώνει την ενήλικη αντίληψή μας για την αγάπη. Κι έτσι όπως προσκολλόμαστε στην ιδέα ότι όσοι μας πλήγωναν ως παιδιά ταυτόχρονα μας αγαπού- σαν, προσπαθούμε να εκλογικεύσουμε τις κακοποιητικές πράξεις των άλλων ενηλίκων επιμένοντας ότι μας αγαπούν. Στην περίπτωσή μου, πολλές από τις εξευτελιστικές πρα- κτικές στις οποίες υποβλήθηκα στην παιδική μου ηλικία συνεχίστηκαν και στις ενήλικες ερωτικές μου σχέσεις. Στην αρχή, δεν ήθελα να αποδεχτώ κανέναν ορισμό της αγάπης που θα με ανάγκαζε να δω κατάματα την πιθανότητα να