Οκτώ μέρες στη Γιάλτα

«ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΜΕΓΑΛΟΙ» 55 Βρετανία έγινε υπουργός Πολεμοφοδίων και το 1919 υπουρ­ γός της Προεδρίας για τον Πόλεμο. Λίγο πριν από αυτό τον διορισμό, το 1918, ο Τσόρτσιλ είχε παρευρεθεί σε μια ομιλία του Ρούζβελτ σε έναν από τους δικηγορικούς συλλόγους του Λονδίνου. Σύμφωνα με τον Τζόζεφ Κένεντι, τον αμερικανό πρέσβη στη Βρετανία κατά το ξέσπασμα του Δεύτερου Παγκό­ σμιου Πολέμου ο οποίος αντιπαθούσε τον Τσόρτσιλ, ο Ρούζ­ βελτ του είπε πως ο Τσόρτσιλ ήταν αναιδής «και ένας λεχρί­ της… που το παίζει ανώτερος». 65 Όταν συναντήθηκαν πρώτη φορά κατά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, ο Τσόρτσιλ δεν θυμόταν να έχει ξανασυναντήσει τον Ρούζβελτ – προς απογοή­ τευση του τελευταίου. Ο Τσόρτσιλ, ως μέλος του υπουργικού συμβουλίου, ήταν ανάμεσα στους πιο φανατικούς υποστηρικτές μιας ταχείας ένο­ πλης επέμβασης εναντίον της Ρωσικής Επανάστασης. Καταδί­ καζε τον μπολσεβικισμό ως ένα «άθλιο καραγκιοζιλίκι» 66 και μια «επιδημία πιο επικίνδυνη για τη ζωή και από τη Μαύρη Πανούκλα ή τον Στιγματώδη Τύφο» 67 και ενέκρινε την αποστο­ λή βοήθειας στον ρωσικό Λευκό Στρατό γύρω από το Αρχάγ­ γελσκ και το Μουρμάνσκ όπως και τη χρήση των βρετανικών ναυτικών δυνάμεων για την εξασφάλιση της ανεξαρτησίας των βαλτικών κρατών, όπως αυτή είχε συμφωνηθεί με τη συνθήκη των Βερσαλλιών του 1919.* Μέχρι τις αρχές του 1930, ο Τσόρτσιλ παρέμεινε στο περι­ θώριο. Αφού επανεντάχθηκε στο κόμμα των Συντηρητικών * Μια μπρούντζινη πλάκα έχει τοποθετηθεί στην Εκκλησία του Αγίου Πνεύματος στο Ταλίν της Εσθονίας εις μνήμην της βρετανικής επέμ­ βασης και της απονομής του Σταυρού της Ελευθερίας στον Τσόρτσιλ και σε άλλους.